Op de hoek Kruisstraat, Bouwstraat en Vrijthof in Ommen stond in de 18e eeuw de woning van burgemeester Hendrik Wessels.
In 1898 is het pand verbouwd, vergroot en van een bovenverdieping voorzien.
Afb.: OudOmmen
Zie voor meer foto’s het album “Hotel Gerrits / Het Zwarte Paard”
Na zijn overlijden in 1779 werd de woning bewoond door zijn zoon Wygmond Wessels. Toen ook de zoon kwam te overlijden verkocht zijn weduwe Geessien Borgstadt op 15 december 1791 publiekelijk het huis met inventaris omschreven als “Het huis annex schure an de Strate aan den Vrijthof, met den hoffien noordwaarts gelegen”. Het pand bestond uit een keuken, kelder, kantoortje en opkamer. Een kamer met twee beddesteden. In de gang nog een beddestede en verder een ‘dele’ en een schuur. Koper werd toen Jan Velthuis.
Het Zwarte Paard
Jan Velthuis was eerder herbergier van het tot die tijd als herberg dienst gedaan hebbende boerderij “Het Zwarte Paard” gelegen aan de Hessenweg, de handelsroute tussen het Duitse Hessen en het westen van Nederland. Velthuis gaf zijn boerderij annex herberg “Het Zwarte Paard” in Varsen op, om in de stad Ommen in het door hem gekochte huis een nieuw logement te beginnen. Dit keer niet voor trekkende voerlui, maar voor burgers en buitenlui. Het nieuwe logement kreeg eveneens de naam “Het Zwarte Paard”, zoals dat eerder voor de herberg in Varsen werd gevoerd.
Familie Gerrits
De volgende logementhouders resideren op het vanouds bekende Zwarte paard: 1809 Jan Mansier, 1830 Jan Velthuis Mansier, 1844 Johanna Velthuis Mansier-van Loon en 1849 Jansen Mansier. In 1858 wordt Het Zwarte Paard in Ommen pand gekocht door logementhouder Evert Naardink. Karel Gerrits die eerder een tapperij had aan de Voorbrug koopt Het Zwarte Paard vervolgens in 1872. Hij bouwde in datzelfde jaar op deze plek een nieuw hotel ook weer met de naam “Het Zwarte Paard”.
De naastgelegen tuin werd hiervoor ook in gebruik genomen. Na het overlijden van Karel Gerrits in 1895 werd het bedrijf voortgezet door diens kinderen (Albertus, Berendina en Hendrik Jan) onder de naam “De Erven Karel Gerrits”. In 1898 is het pand opnieuw verbouwd, vergroot en van een bovenverdieping voorzien. Vanaf 1929 is Hendrik Jan Gerrits hotelhouder en vanaf 1940 Marianus Johannes Gerrits.
Koetshuis
Aan het hotel was tevens een stalhouderij verbonden. Toen hotelgasten zich vervoerden met door paarden getrokken koetsen kocht hotelier Hendrik Jan Gerrits een oude stadsboerderij aan de Bouwstraat, gelegen schuin tegenover het hotel. Hij liet deze verbouwen tot koetshuis. In de voorgevel van het pand werd een grote deur geplaatst om het stallen van koetsen mogelijk te maken. Na de Tweede Wereldoorlog kwam het koetshuis in het bezit van de familie Bemboom en begonnen een winkel in dit pand. In 2009 is de voormalig koetshuis van Het Zwarte Paard fraai gerestaureerd en is de grote buitendeur nog steeds zichtbaar. Het Zwarte Paard van de familie Gerrits was een herberg met een traditie. Gelegen in het midden van het centrum trok het jarenlang veel bezoekers. Niet alleen omdat er een sfeer van vroeger hing, maar ook om de eenvoudige maar degelijke verzorging van de gasten. Om de ronde tafel is menig gesprek, belangrijk of minder belangrijk, gevoerd.
Sloop
In 1958 stopt de familie Gerrits met de verbondenheid aan het hotel en wordt het verkocht. Het zijn dan achtereenvolgens Koop ter Horst, Jasper W. Baars (vanaf 1959) en Johannes Bernardus Hegeman (vanaf 1970) die hotel Het Zwarte Paard runnen. Laatstgenoemde verkoopt in 1979 het pand aan deurwaarder Jan Smit, die het pand laat slopen om boven zijn deurwaarderskantoor te kunnen vestigen, Beneden komt dan winkelruimte. In 1981 opent Ter Stal hier een kledingzaak. Na verhuizing van het deurwaarderskantoor heeft de bovenetage ongeveer 10 jaar leeg gestaan. Onder de naam “Residence ‘t Swarte Paard” zoals dit nu op het pand staat vermeld, zijn begin 2018 op de bovenetage een negental nieuwe woonappartementen gerealiseerd, voorzien van één of twee slaapkamers en met lift en dakterras.
Bron: Harry Woertink – 17 januari 2018
T,ja hier ben ik geboren op 16-06-1961. Het was nog eens lachen als Doris kwam of de mensen van de film de gelaaste stad of de mensen van de Gasunie, met de dagen voor Kerst jagen met de klanten en natuurlijk de biljartvereniging en schaakclub het Zwarte Paard.
LikeLike