Meestal moet je ervoor naar een museum, maar bij Tom Bouwhuis (32) staat het allemaal gewoon thuis: spulletjes uit grootmoeders tijd.

Tom Bouwhuis geniet elke dag in zijn huis met spulletjes uit vroegere tijden.
Foto: Harry Woertink
Zie ook het album “Verzameling Tom Bouwhuis”

Het hele appartement van Tom aan de Zwaluwstraat in Ommen is ingericht in de stijl uit vroegere tijden. Dat alles is door hem zelf verzameld. Het gaat om kasten, klokken, stoelen, tafels en banken. Ook de wandversiering, de vloerbedekking, het orgel, het bed en zelfs het kleinste kamertje in huis ademt een sfeer uit van vroeger. In het huis staan of hangen tal van lopende klokken. De verlichting gaat met bakelieten draaiknoppen aan of uit en de oude telefoon aan de muur doet het ook nog. De stofzuiger is uit 1930 en de Philips-televisie uit 1951, toen voor het eerst in Nederland de beeldbuis werd geïntroduceerd en alles werkt. Dat geldt ook voor de oude radio uit de vijftiger jaren.

Goed wonen
Ondanks het gemis van de moderne- en hedendaagse apparatuur of hedendaags meubilair kan Tom zoals hij zelf zegt heel goed wonen in de duplexwoning uit de zeventiger jaren. ”Ik mis niks”, aldus Tom als hij zijn tot museum ingerichte woning laat zien. “Hoe het zo gekomen is? Het is begonnen met een antieke stoel die ik erg mooi vond en daar kwam telkens wat bij. Van mijn verjaardagsgeld. Eerst in mijn slaapkamer thuis, want mijn ouders kozen zelf voor modern”, vertelt Tom. “Toen ik het huis uit ging heb ik eerst twaalf jaar begeleid gewoond in Dedemsvaart. Daar was telkens heibel als ik plek voor mijn eigen spulletjes zocht. Ik woon nu twee jaar op mezelf in Ommen. Het meeste is ook de laatste twee jaar aangeschaft, vaak gekregen of goedkoop gekocht. Ik heb een uitkering, dus zoveel heb ik ook niet te besteden”.

Repareren
Tom Bouwhuis werkt drie dagen bij Kringloopbedrijf Noggus en Noggus. “Soms zijn er spullen die ze willen weggooien. Vaak kan ik er dan nog wel wat mee”, aldus Tom, die handig is in het repareren. Lees verder Verzamelaar Tom Bouwhuis houdt van nostalgisch wonen – huis ingericht zoals het vroeger was →

Het bruist telkens in Vilsteren als op de derde zaterdag van de maand de boerenmarkt wordt gehouden op het grasveldje tegenover de kerk.

21 mei 2022. Onder muzikale klanken wordt de boerenmarkt in Vilsteren officieel geopend met het aansnijden van de eerste graskaas van kaasmaker Heileuver.
Foto: Alfons van Kesteren
Zie ook het album “Boerenmarkt”

Een markt met ambachtelijk brood, dagverse zuivel, groente, worst, kruiden, koek, kaas, hartige taart, wijn, bier, chutney, meel, vlees en jam maar bovenal gezelligheid. De boerenmarkt werd officieel geopend met het aansnijden van de eerste graskaas van kaasmaker Heileuver. De boerenmarkt in Vilsteren geeft ons aanleiding een krantenartikel uit 1953 aan te halen met de geschiedenis van dit Ommer kerkdorp. “Ongeveer vijf kilometer ten Westen van Ommen ligt het fraaie en uitgestrekte landgoed Vilsteren, dat volgens de archieven dateert uit de 15e eeuw. Op grote afstand is de spitse toren van de stijlvolle St. Willibrorduskerk reeds zichtbaar. Deze kerk werd omstreeks 1890 gebouwd, een geschenk van de vroegere landheer”, aldus het krantenartikel van bijna 70 jaar geleden en vervolgt met:

Rust
“Kenmerkend is de grote rust die in het vriendelijke Vilsteren heerst, slechts verstoord door ’n enkele voorbijsnellende auto. Het artistieke pleintje met de oude herberg en uitspanning is een gezocht object voor kunstschilders. Naast de herberg staat de dorpswinkel waar men letterlijk alles kan kopen en waarop de bevolking voor de voornaamste levensbehoeften is aangewezen.

Huize Vilsteren
In het centrum ligt Huize Vilsteren, een schepping van de grote bouwmeester Cuypers. Hier is thans de afdeling Lager Onderwijs van de Quakerschool gevestigd. Vroeger stond op deze historische plek het befaamde Spijker, waar de jagers zich verzamelden. Want het landgoed was vooral vroeger een uniek jachtterrein, waar jaarlijks wel 4000 konijnen werden geschoten. Thans is dit beduidend minder.

Rentmeester
Rechts van de lommerrijke weg naar Hessum huist in een vrij primitief kantoor, rentmeester Esper de Conne, die hier sinds 1948 de scepter zwaait. Hij heeft een buitengewoon avontuurlijk leven achter de rug, een verhaal op zichzelf. Als zoon van een professor werd hij in 1905 te Wenen geboren. Zijn moeder was een Russin, zodat hij als kleine jongen reeds vloeiend Duits en Russisch sprak. In de eerste wereldoorlog kwam hij naar Nederland, waar zijn opvoeding voltooid werd. Na zijn studie als bosbouwkundige en landbouweconoom kreeg hij het beheer overeen groot landgoed in Polen, waarvan hij later eigenaar werd. Voorts was hij rentmeester van een 8000 ha. groot bedrijf in Hongarije van prins Esterhazy. Na de bevrijding kwam hij in dienst van de Nederlandse diplomatieke dienst en vertoefde in 1947 in Rusland. In Vilsteren heeft de heer De Conne thans een taak gevonden die hem aantrekt en waaraan hij zijn hart heeft verpand. Lees verder Rond het vijf eeuwen oude landgoed Vilsteren →

Een vervolg van het reisverslag uit 1843 naar Amsterdam. Na een korte verpozing in Ommen gaat de reis van de drie heren in de door het paard getrokken koets en gemend door de koetsier verder richting Zwolle.

Uitspanning Vilsteren, de pleisterplaats van de Lingens postwagen maar ook een herberg voor een smakelijk boterhammetje bij een goed kop koffie.
Afb.: OudOmmen

Vilsteren
Na een weinig rijden passeerden wij de Regge, een zuster van de Vecht, en spoedig vertoonde zich de uitgestrekte buitenplaats van de heer Helmich, in wier nabijheid de pleisterplaats van de Lingens postwagen ligt, een herberg waar wij een smakelijk boterhammetje bij een goed kop koffie nuttigende, terwijl de omstreek een bekoorlijke wandeling gratis aanbiedt. Een Roomse kerk en pastorij staat in de nabijheid van de herberg en de stille rustplaats van de doden met een paar fraaie gedenkstenen, trof ons door hare schone ligging. Berend-oom was hier spoedig georiënteerd; hij at beschuit uit den treuren en informeerde zich zeer nauwkeurig of de eigenaar van het landgoed ook een iemker was. Overigens was hij onuitputtelijk in de lof van de grindweg en sprak in vervoering een soort van zaligspreking uit over de paarden, die onder deze middelen van vervoer leefden en liepen. Een weinig later nam hij een hartelijk afscheid van de Hardenbergse voerman, die aanstalte tot de terugreis maakte en bekeek nauwkeurig het Zwolse rijtuig hetwelk ons zou opnemen. Hij was er wel tevreden over, trok welgemoed zijn goed gevulde zeemleren reiszak, voldeed het verschuldigde en verzocht vooral de groetenis aan de heer Helmich, voor wiens landhuishoudkunde en zucht tot verbetering van de algemene wegen hij door de redenering met de hospes de hoogste achting had opgevat. Aan zulke mensen die het goede kunnen maar ook willen voorstaan heeft Drenthe gebrek, zuchtte hij, toen wij voorbij het hek van de plaats reden en ons een vrije blik op het huis gegund werd en waarlijk, hij had niet geheel en al ongelijk.

Rechteren
Weldra zagen wij de toren van het oude kasteel Rechteren, terwijl die van Dalfsen achter zijn collega heen gluurde. Op het gezicht van die slottoren dachten wij aan de oude tijd, ton roven en plunderen het handwerk van de edelen was. De gevreesde heer Van Voorst was eertijds ook eigenaar van dee burg en bestookte daaruit de gehele omtrek. Naar men ons verhaalde had een van de overmoedige ridders, die hier huishielden, de gewoonte om zijn overwonnen vijanden een oor af te snijden, tot ene gedachtenis hunner kennismaking, en vroeg men daarom alle een-origen in den lande, of ze Rechteren gezien hadden. Lees verder Ommen is een hoogst fatsoenlijk landstadje (2) →

Dit jaar is het 350 jaar geleden dat Bommen Berend Overijssel binnenviel.

De Ommerschans ca. 1672
Afb.: Harry Woertink

In de Ommerschans wordt daar uitgebreid aandacht aanbesteed op zaterdag 18 juni 2022. De hele dag staat in het teken van de muiterij op- en het verlaten van de schans in 1672, zodat de bisschop van Munster de schans zonder slag of stoot kon innemen.

Compagnie te voet
Van 10.00 uur tot 17.00 uur zal re-enactmentgroep ‘Compagnie te Voet‘ aanwezig zijn en het leger van toen zo goed mogelijk uitbeelden. Verder is er een 17-eeuwse markt met muziek en entertainment. De toneelgroep “de Firma” uit Ommen verzorgt optreden en er is voldoende eten en drinken. Ook zal een mobiele Escaperoom de Ommerschans aandoen. Tot slot verzorgt historicus Luc Panhuysen ’s avonds een lezing in de schuur van de Veldzichthoeve. De lezing zal vooral gaan over het oosten van Nederland tijdens het Rampjaar.

Bommen Berend
In 1672 trokken de troepen van Bommen Berend door Overijssel. In Oldenzaal, Ommen, Deventer, Zwolle, Blokzijl en vele andere plekken in onze provincie sloeg de Münsterse bisschop Bernhard von Galen keihard toe. Zie ook voor meer informatie over Bommen Berend en 350 jaar Rampjaar, de vierdelige serie: 1672 – 2022 herdenking 350 jaar Rampjaar waar ook Ommen niet aan ontkwam

Bron: Harry Woertink – 10 mei 2022

Een reisverslag uit 1843 naar Amsterdam die in de provincie Drenthe van start is gegaan. Het gezelschap bestaat uit drie personen: een oom en zijn twee neven.

Sfeerbeeld van de Ommer Bissingh in de 19e eeuw.
Foto: OudOmmen

Ze laten zich vervoeren met paard en wagen. Van de reis wordt uitvoerig verslag gedaan. Ook Ommen wordt bezocht en vervolgens gaat de reis verder richting het westen. We beperken ons wat het verslag betreft tot de reis van Ommen naar Zwolle.

Aankomst in Ommen
De postwagen hield stil voor de brug bij De Koppelpaarden; een geliefkoosde benaming in deze streken voor de herbergen. Wij deden een wandeling door het stadje. Voor enige jaren woedde er te Ommen een hevige brand, welke later een aanmerkelijke verfraaiing veroorzaakte; immers de afgebrande woningen werden door nieuwe en nieuwmodische gebouwen vervangen. Aan de ene kant van de stad heeft het dan ook een dragelijk aanzien doch aan de Vechtkant vertoont het zich veel vrolijker. Dit riviertje dat we ook te Grambergen en te Hardenberg passeerden, stroomt ook door dit stadje en brengt er veel levendigheid aan. Het stadhuis ligt aan haren linkeroever en verstrekte informatie Ommen tot eer.

Ommen is een hoogst fatsoenlijk landstadje. Er resideren twee burgemeesters voor stad en ambt, die tevens als secretarissen de ordonnantiën in schrift stellen, een kantonrechter en zijn griffier, een controleur voor de binnendienst, twee of wellicht drie ontvangers, twee dominees, twee of drie doctoren, een schoolonderwijzer, die ook vreemde talen doet, en vele burgerlijke notabelen, die ene aangename conversatie denkbaar maken. De beau-monde is er echter niet talrijk, en andere plaatsen konden wel een contingent tot ene meer gelijke verhouding leveren. De gordijntjes waren al dichtgeschoven, en dit is toch een sprekend bewijs, dat er geen dames achter zijn. Tegenover het stadhuis zagen wij met blijdschap een paar spionnetjes, een teken van beschaving en warme belangstelling in de gaanden en de komenden. Lees verder Ommen is een hoogst fatsoenlijk landstadje (1) →