Voetbalvereniging OVC’21 viert dit jaar haar 100 jaar bestaan. Deze serie gaat over de historie van Ommens oudste sportvereniging.
Het Kampioenselftal ‘Ommen’ seizoen 1940-1941.
Foto: OudOmmen
Zie voor meer foto’s (en namen) het album “OVC (Ommer Voetbalclub ’21)”.
Opgericht op 19 april 1921 begon de Ommer Voetbal Club (OVC) met 26 leden. Als beschermheer van de club werd Baron Philip Dirk baron van Pallandt van Eerde aangezocht. Het eerste veld voor de Ommer voetballers werd gevonden aan de Zeesserweg op De Stekkenkamp. Een jaar later werd er gevoetbald aan de Zwolseweg tussen Meijerink en Ada’s Hoeve en in 1923 verhuisde OVC naar de Paardeweide op landgoed Het Laar. In 1929 kreeg OVC de beschikking over een veld gelegen schuin tegenover Huize Het Laar, waar tegenwoordig de Kinderboerderij onderdak vindt. OVC voetbalde hier tot 1976. Toen werd de overstap gemaakt naar een nieuw sportpark met de naam De Rotbrink aan de Balkerweg. Vervolgens werd in 2008 verhuisd naar het huidige sportpark Westbroek. Bijna elk lustrum haalde de voetbalvereniging wel de krant. We beginnen met een (komisch) artikel uit de krant van 1956 wanneer OVC het 35 jaar bestaan viert:
Zevenklappers om midvoor af te schrikken
“Op donderdag 19 april 1956 is het precies 35 jaar geleden, dat in de muziektent op de Markt enige jongelui bijeenkwamen te weten H.C.H. Lokin, Joh. Fikkert, G. Veurink, W. Gort en anderen welke overgingen tot oprichting van de voetbalvereniging OVC, waarvan de officiële naam later Ommen werd. Van de oprichters is alleen de heer H. C. H. Lokin nog actief, die al die jaren het secretariaat verzorgde. Met 26 leden werd gestart. Een stuk land aan de Zeesserweg, gehuurd van Jacob van der Boon, werd als voetbalveld ingericht. Twee jaar later stelde baron Van Pallandt gratis een terrein beschikbaar aan de Zwolseweg. De eerste officiële wedstrijden werden gespeeld tegen padvinderscombinaties uit Groningen en Bloemendaal. Later kwam Hardenberg met de scherpschutter Vinke en Balkbrug met de bekende Hoeben op bezoek. Dikke nederlagen waren het resultaat. Desondanks groeide het ledental en moest naar een ander terrein worden omgezien. Door bemiddeling van baron Van Pallandt kreeg men de beschikking over de zogenaamde Paardenwei in Het Laar, waar thans CSO speelt. In april 1922 organiseerde de vereniging het eerste grote Paastoernooi. Met „Crescendo” voorop werd door alle deelnemende verenigingen een mars door de stad gemaakt. In 1923 besloot men toe te treden tot de Noord Centrale Voetbalbond. De eerste tegenstander was Raalte, welke wedstrijd met 4-3 werd verloren. Elke club heeft spelers die met kop en schouders boven de anderen uitsteken. Zo ook had in de jaren 1921-1925 OVC z’n Fikkert en v.d. Kerkhof.
Vrachtauto op hol
Alles ging in die tijd gemoedelijk. Zo vertelde de heer Lokin ons een eigenaardig geval te Heino, waarheen het elftal vervoerd werd in een vrachtauto van de heer Bats Siero. Bij het terrein aangekomen bleek de auto om een of andere duistere reden niet te willen stoppen en reed juist de wedstrijd Zwolse Boys 3 – Wijhe 2 die begonnen was. De spelers vluchtten verschrikt alle windstreken uit en scheidsrechter Doumerchie was wel genoodzaakt te staken. Na een kwartier werd het vehikel, dat voor doel in de modder was blijven steken, weer op gang gebracht en kon de wedstrijd doorgang vinden.
Zevenklappers
Een ander komisch voorval gebeurde in een vriendschappelijke wedstrijd te Dalfsen. OVC was voortdurend in de meerderheid en de pas tot doelman gepromoveerde Bats Siero hield zich onopgemerkt bezig met het in het doel aanbrengen van enkele zevenklappers. Toen op een gegeven moment de gevaarlijke schutter Davidson doorgebroken was, stak onze doelman de klappers aan. De Dalfser midvoor, hevig verschrikt, trapte de bal meters naast. Scheidsrechter Snel wist met dit geval geen raad en liet doodleuk uittrappen.
Gloriejaar
Bij het 10-jarig bestaan behaalde men het kampioenschap van de 2e klasse, dat op grootse wijze werd gevierd. Een ander gloriejaar was 1936 toen het kampioenschap der eerste klasse behaald werd. En in 1941 promoveerde OVC naar de 4e klasse KNVB, waarin zij zich met onderbreking van een jaar wist te handhaven. Momenteel wordt met twee elftallen en een juniorenelftal aan de competitie deelgenomen. De volgende competitie hoopt men nog een juniorenelftal te kunnen inschakelen. Het hoeft geen betoog, dat OVC in die 35 jaren heel wat prijzen in de wacht wist te slepen, zodat enige jaren geleden de prijzenkast belangrijk uitgebreid moest worden.”, tot zover het krantenartikel uit 1956.
Clubkleuren
De clubkleuren van OVC waren in het begin geel-zwart. Deze kwamen overeen aan de kleuren van het wapen van de familie Van Pallandt. In de dertiger jaren werd het clubtenue ingewisseld voor blauw-wit. Voor aanvang van de wedstrijd konden de voetballers zich omkleden in café Wildzangk van Steven Kuijt en hotel Paping. Vanaf 1952 werd voor het eerst gebruik gemaakt van een eigen kleedkamer naast het voetbalveld voorzien van een koud waterstraaltje om zich te kunnen opfrissen. Meer over de historie van OVC’21 in deel 2.
Bron: Harry Woertink – 10 januari 2020
OudOmmen.nl 