OMMERSCHANS – Met een lint van zo’n 360 personen hand in hand zijn zaterdagmiddag symbolisch de fundamenten van het ooit grootste gebouw in Nederland gemarkeerd.

Lint van zo’n 360 personen.
Foto: Harry Woertink
Zie voor meer foto’s het album “2018, het jaar van de Ommerschans”.

Het niet meer aanwezige gebouw met een omtrek van 100 bij 100 meter was ooit onderdeel van de Bedelaarskolonie de Ommerschans die in 1819 van de grond kwam van de in 1818 opgerichte Maatschappij van Weldadigheid. Het vormen van een menselijk lint werd gehouden in het kader van “2018, het jaar van de Ommerschans” en de nominatie van Unesco Werelderfgoed voor alle kolonies van de Maatschappij van Weldadigheid. De deelnemers krijgen allen een zelfde shirt aan voor de herkenbaarheid en als teken van verbondenheid. Als een blijvende herinnering maakte een drone luchtopnames.

Koloniekleding
De activiteiten vonden plaats bij de “Veldzichtboerderij” aan de Balkerweg dicht bij de voormalige schans. Bestuursleden van de vereniging de Ommer schans waren voor deze gelegenheid gestoken in nieuw gemaakte koloniekleding, zoals dat ook 200 jaar geleden werd gedragen. Een gelegenheidskoor bestaande uit zogeheten paupers zong het publiek toe met het Ommerschanslied. Ook begeleidden zij de deelnemers naar de fundamenten van het ooit grootste gebouw van Nederland. Een veldwachter scheidde hier de mannen en vrouwen, zoals dat ook al twee eeuwen geleden gebeurde.

Op de Ommerschans, gelegen op de grens van Ommen en Balkbrug moesten luilevende armen woeste gebied ontginnen tot vruchtbare gronden. Niet alleen om in hun eigen levensonderhoud te kunnen voorzien maar ook om arbeidsvreugde bij te brengen en een beroep als boer te leren. In het gebouw werd gewoond en diverse arbeid verricht zoals he maken van manden en het weven.

Ommerschanslied
Kwam van de stad, naar de Ommerschans; ‘k had geen geld meer. ’t Was m’n laatste kans. Nu ben ik alles kwijt, aan de Weldadigheid. M’n klompen en m ’n schep, is alles wat ik heb!

Bron: Harry Woertink – 7 april 2018