“De Ommer Bissingh is een jaarmarkt met historie”, kopt het Overijsselsch Dagblad op 28 juni 1952. De krant maakt melding dat de eeuwenoude Ommer jaarmarkt op de tweede dinsdag van juli in aantocht is.

De Ommer Bissingh
Foto: OudOmmen
Zie voor meer foto’s en informatie het album “Ommer Bissingh”.

De krant heeft onderzoek gedaan naar de oorsprong en weet ook te melden dat de jaarmarkt veel voor Ommen betekend. “De laatste weken kan men in Ommen weer geregeld het woord „Bissingh” opvangen, de naam van de grootste jaarmarkt in Overijssel die sinds eeuwen op de tweede Dinsdag van Juli in het oude stadje Ommen gehouden wordt. Hoe oud deze markt precies is kan niet met zekerheid gezegd worden, maar in 1557 maakt het boek der Stadswillekeuren er al melding van”.

Voorrecht van de Bisschop
De krant vervolgt: “Voor de naam Bissingh worden verschillende verklaringen gegeven. De meest aannemelijke is, dat deze markt als een voorrecht van de Bisschop van Utrecht ontstaan is en aanvankelijk „bisschopsdag” werd genoemd. Deze naam zou later verbasterd zijn tot Bissingh of bissinge, zoals de Ommenaren zeggen. Deze naam heeft niet alleen in Ommen, maar ook ver daarbuiten weerklank gevonden. Eerder duurde deze jaarmarkt drie dagen en begon zij reeds ’s Zondagsavonds na kerktijd. Maandagsmorgens om 11 uur werd zij ingeluid, waarna de verloting der standplaatsen een aanvang nam. Op die Maandag werd de speciale linnenmarkt gehouden. De Dinsdag was bestemd voor het jongvolk en ’s Woensdag werd de veemarkt gehouden. Het aantal vermakelijkheden was groot; zelfs het paardenspul ontbrak niet. Een bijzondere attractie vormde Peter Poes, die gedwongen was om jenever te verkopen, omdat zijn vrouw was gaan lopen. Het vermoeden is, dat zij juist daarom is gaan lopen. De toeloop naar de Bissingh was al in die dagen zo groot, dat men particuliere huizen moest inrichten als herbergen”.

Kermis
“In Maart 1918 nam de toenmalige Gemeenteraad het besluit geen kermisvermakelijkheden meer toe te laten. Een besluit, waarover nogal braaf gemopperd werd, omdat men vreesde, dat het bezoek hierdoor in hoge mate zou teruglopen. Deze voorspelling is echter niet uitgekomen, want nog steeds mag de Bissingh zich ineen enorme belangstelling verheugen. Ook het aantal kooplieden, dat voor een standplaats in aanmerking wenst te komen, is bijzonder groot. De plaatsen hiervoor worden nog altijd ’s Maandagsmorgens door marktmeester Schuurman verloot, een moeizaam karwei, dat deze functionaris menige zweetdruppel kost. De oorzaak hiervan is, dat de meeste kooplieden eerst op de dag zelf komen. Dan wordt het een passen en meten vanjewelste om allen tevreden te stellen. Maar dankzij de diplomatie van Schuurman lukt dit altijd. Het vorige jaar waren er 318 kramen met een lengte van 3 KM. Ook dit jaar verwacht men weer een grote toeloop. Enige aardige tradities aan de Bissingh verbonden, zijn ten eerste: de bewoners moeten zorgen dat het gras tussen de stenen voor hun deuren verwijderd wordt. Naleving hiervan wordt gecontroleerd door een gemeenteambtenaar. Voorts krijgen de bewoners bezoek van een metselaar, gewapend met troffel, die de schoorstenen komt nakijken. Zo maakt Ommen zich weer gereed voor de Bissingh en voor een goede ontvangst van duizenden”.

Tropische hitte
Als de jaarmarkt van 1952 achter de rug is doet de krant de volgende dag verslag van het evenement dat door duizenden mensen werd bezocht: “Ondanks de tropische hitte (38 gr. C.) mocht de Ommer Bissingh zich in een nog grotere drukte verheugen dan voorgaande jaren. Het terrein langs de Vecht was dan ook niet ruim genoeg om alle kramen te bergen. Zelfs de muziektent op de Markt deed dienst als standplaats. Reeds des morgens acht uur trokken de bezoekers uit alle windstreken in drommen naar Ommen. Opvallend groot was ditmaal het aantal vreemdelingen, waarvan de meesten getooid waren met grote zomerhoeden. Om 10 uur was het al zo druk, dat men slechts schuifelend vooruit kon komen. Op de Bissingh viel veel te leren. Zo moet men niet vreemd opkijken, wanneer er de komende weken grote vraag is naar brandnetels. Deze zijn een remedie tegen alle denkbare ziekten. Onze medische wetenschap is daar nog niet achter gekomen, maar dankzij de profeet op de Bissingh weten wij het nu. Liefhebbers van schone kunsten konden eveneens hun hart ophalen. Een goed gevoed heer, die sterke gelijkenis vertoonde met Benjamino Gifli, zong alle schlagers voor uiteen beduimeld boekje. Helaas had hij niet de stem van deze grote zanger, het deed meer denken aan een remmende auto. Maar desondanks werden deze liederenbundels grif gekocht. Een minder winstgevend beroep is dat van vuurvreter en zeer zeker in deze smoorhitte. Deze artist, die met zijn tandenloze mond een vreesaanjagend uiterlijk had, kondigde een heel programma aan, mits het publiek voldoende wilde offeren. Deze gift kon men op een tapijt deponeren. Enkelen voldeden aan dit verzoek, maar de artist meende, dat hij voor 60 cent geen hele voorstelling kon geven. Maar hij verklaarde zich bereid als voorschot vast een brandende sigaret in te slikken. Hiermede nam het publiek genoegen en met vreselijk misbaar verorberde de man de sigaret. Neen, dan kan men beter kersen of gebakken vis eten. De traditionele lekkernijen van de Bissingh, waarvan een druk gebruik werd gemaakt. Bijzonder groot was het aantal kramen met manufacturen. Hetzelfde kan gezegd worden van de stands met landbouwwerktuigen. Zo heeft Ommen weer de Bissingh gevierd. De belangstelling voor deze jaarmarkt wordt elk jaar groter. Daarom is een compliment voor marktmeester Schuurman zeker op zijn plaats, omdat hij ook nu weer kans heeft gezien alle kooplieden aan een plaatsje te helpen”, tot zover de krant over de Ommer Bissingh in 1952.

Bron: Harry Woertink – 11 juli 2021