De tweede dinsdag in juli staat Ommen in het teken van de jaarmarkt de Ommer Bissing. Door de corona kon er dit jaar helaas geen jaarmarkt worden gehouden.

De Ommer Bissing in juli 1937.
Foto: OudOmmen
Zie voor meer foto’s en informatie het album “Ommer Bissingh”.

Om toch een beetje in de sfeer te blijven van de traditionele jaarmarkt een kijkje in de krant van 1952, die verslag doet van de jaarmarkt, waar Ommen zo trots op is. Hoe de jaarmarkt is verlopen, maar ook hoe de lezers in de sfeer van de Ommer Bissing werden gebracht. Toen werd “Bissing” zonder de toevoeging van de “h” geschreven.

Zomerhoeden
“1952. Enorme drukte op de Ommer Bissing. Ondanks de tropische hitte (38 gr. C.) mocht de Ommer Bissing zich ineen nog grotere drukte verheugen dan voorgaande jaren. Het terrein langs de Vecht was dan ook niet ruim genoeg om alle kramen te bergen. Zelfs de muziektent op de Markt deed dienst als standplaats. Reeds des morgens acht uur trokken de bezoekers uit alle windstreken in drommen naar Ommen. Opvallend groot was ditmaal het aantal vreemdelingen, waarvan de meesten getooid waren met grote zomerhoeden.

Om 10 uur was het reeds zo druk, dat men slechts schuifelend vooruit kon komen. Op de Bissing viel veel te leren. Zo moet men niet vreemd opkijken, wanneer er de komende weken grote vraag is naar brandnetels. Deze zijn een remedie tegen alle denkbare ziekten. Onze medische wetenschap is daar nog niet achter gekomen, maar dank zij de profeet op de Bissing weten wij het nu. Liefhebbers van schone kunsten konden eveneens hun hart ophalen. Een goed gevoed heer, die sterke gelijkenis vertoonde met Benjamino Gifli, zong alle schlagers voor uit een beduimeld boekje. Helaas had hij niet de stem van deze grote zanger, het deed meer denken aan een remmende auto. Maar desondanks werden deze liederenbundels grif gekocht. Een minder winstgevend beroep is dat van vuurvreter en zeer zeker in deze smoorhitte. Deze artist, die met zijn tandenloze mond een vreesaanjagend uiterlijk had, kondigde een heel programma aan, mits het publiek voldoende wilde offeren. Deze gift kon men op een tapijt deponeren. Enkelen voldeden aan dit verzoek, maar de artist meende, dat hij voor 60 cent geen hele voorstelling kon geven. Maar hij verklaarde zich bereid als voorschot vast een brandende sigaret in te slikken. Hiermede nam het publiek genoegen en met vreselijk misbaar verorberde de man de sigaret. Neen, dan kan men beter kersen of gebakken vis eten. De traditionele lekkernijen van de Bissing, waarvan een druk gebruik werd gemaakt. Bijzonder groot was het aantal kramen met manufacturen. Hetzelfde kan gezegd worden van de stands met landbouwwerktuigen. Zo heeft Ommen weer de Bissing gevierd. De belangstelling voor deze jaarmarkt wordt elk jaar groter. Daarom is een compliment voor marktmeester Schuurman zeker op zijn plaats, omdat hij ook nu weer kans heeft gezien alle kooplieden aan een plaatsje te helpen.

Aanvoer vee
Aanvoer 14 koeien, 2 graskalveren, 33 nuchtere kalveren, 65 varkens; 165 lopers, 625 biggen; 160 paarden, 2 veulens, 5 schapen, totaal 1071 stuks. Prijzen: koeien f 700—850; nuchtere kalveren f 45—57,50; drachtige varkens f 350—425; lopers 65-125; biggen 45—60; f 80-—130; 1-en 2-jarige paarden f 500—900; werkpaarden f 750- 1200. Eierenaanvoer 25.000 stuks. Prijzen f 15 —16 per 100. Kiloprijs f 2,40”.

Historie
“1952. De Ommer Bissing is een jaarmarkt met historie. Peter Poes, de jeneverbaas. De laatste weken kan men in Ommen weer geregeld het woord „bissing” opvangen, de naam van de grootste jaarmarkt in Overijsel die sinds eeuwen op de tweede Dinsdag van Juli in het oude stadje Ommen gehouden wordt. Hoe oud deze markt precies is kan niet met zekerheid gezegd worden, maar in 1557 maakt het boek der Stadswillekeuren er reeds melding van. Voor de naam Bissing worden verschillende verklaringen gegeven. De meest aannemelijke is, dat deze markt als een voorrecht van de Bisschop van Utrecht ontstaan is en aanvankelijk „bisschopsdag” werd genoemd. Deze naam zou later verbasterd zijn tot bissing of bissinge, zoals de Ommenaren zeggen. Deze naam heeft niet alleen in Ommen, maar ook ver daarbuiten weerklank gevonden. Aanvankelijk duurde deze jaarmarkt drie dagen en begon zij reeds ’s Zondagsavonds na kerktijd. Maandagsmorgens om 11 uur werd zij ingeluid, waarna de verloting der standplaatsen een aanvang nam. Op die Maandag werd de speciale linnenmarkt gehouden. De Dinsdag was bestemd voor het jongvolk en ’s Woensdag werd de veemarkt gehouden. Het aantal vermakelijkheden was groot; zelfs het paardenspul ontbrak met. Een bijzondere attractie vormde Peter Poes, die gedwongen was om jenever te verkopen, omdat zijn vrouw was gaan lopen. Het vermoeden is, dat zij juist daarom is gaan lopen. De toeloop naar de Bissing was reeds in die dagen zo groot, dat men particuliere huizen moest inrichten als herbergen.

Geen kermis meer
In Maart 1918 nam de toenmalige Gemeenteraad het besluit geen kermisvermakelijkheden meer toe te laten. Een besluit, waarover nogal braaf gemopperd werd, omdat men vreesde, dat het bezoek hierdoor in hoge. mate zou teruglopen. Deze voorspelling is echter niet uitgekomen, want nog steeds mag de Bissing zich in een enorme belangstelling verheugen. Ook het aantal kooplieden, dat voor een standplaats in aanmerking wenst te komen, is bijzonder groot”, tot zover de krant uit 1952 over de Ommer Bissing.

Bron: Harry Woertink – 14 juli 2020