OMMEN – Het zit er weer aan te komen. De midwinterhoorn kan uit de kast. Het blazen op midwinterhoorns is een traditie voor in de wintermaanden.

Jan Mensink zet met een gloeiende spijker een naam op de midwinterhoorn.
Foto: Harry Woertink
Zie voor meer afbeeldingen het album “Midwinterhoornblazen“.

Dit blazen gebeurt vanaf de eerste zondag van Advent (Anbloazen”) tot Driekoningen (“Afbloazen”) op 6 januari. Men blaast meestal als het schemert en op verschillende locaties.

Jan Mensink uit Junne is er al jaren druk mee. Niet zo zeer met het blazen, maar wel met het maken van midwinterhoorns. In zijn werkplaats aan de Beerzerweg is Mensink er bijna dagelijks mee bezig. Wie niet zelf een midwinterhoorn wil of kan maken is bij Mensink aan het goede adres. Ook voor het Streekmuseum in Ommen heeft hij een tweetal midwinterhoorns gemaakt. Ommenaren zijn op kleine schaal begonnen met het midwinterhoornblazen. Zo was Jan aan het Rot vorig jaar te horen met Midwinterhoornblazers uit Hardenberg op de daken van het gemeentehuis en ziekenhuis in Hardenberg. Ook demonstreerde Aan het Rot afgelopen zomer op de Sallandse markt bij het Streekmuseum zijn eigen gemaakte midwinterhoorn.

Een midwinterhoorn is een traditioneel houten blaasinstrument dat heden ten dage nog wordt gebruikt in Twente, de Veluwe, het zuidoosten van Drenthe, Westerwolde (Groningen), het oosten van Salland, de Achterhoek en op sommige plaatsen in Duitsland nabij de grens met Nederland.

Het instrument lijkt veel op een alpenhoorn. Het is een licht gebogen hoorn van berken- elzen- of wilgenhout, op ambachtelijke manier gemaakt met een mondstuk, de happe, van vlier of een andere houtsoort, waarop een eenvoudige melodie wordt geblazen. Dat er boven een put werd geblazen, had te maken met het gebruiken van een natte hoorn. Deze was dan zo zwaar dat de hoorn op de rand van de put werd gelegd. De natte hoorn hing men soms in de put onder water om kieren te dichten. Aan een put blazen geeft het geluid ook extra volume.

Bron: Harry Woertink – 31 oktober 2016