Met het graven van een kronkelende beek is de natuur in de Eerderhooilanden langs de Regge tussen Ommen en Den Ham sterk verbeterd.  

De Eerderhooilanden met een slingerend beekje.

Fraai beeld
De kaarsrechte Hammerwetering is gedempt en vervangen door een nieuw aangelegde ondiepe natuurlijke waterloop, een slenk. Bij de uitmonding in de Regge is een vistrap gekomen. Dit zorgt ervoor dat vissen heen en weer kunnen zwemmen tussen leefgebied en paaigronden. Slingerend zorgt het beekje dan ook voor een fraai beeld in het cultuurhistorische landschap op landgoed Eerde. Verder is een nieuw wandelpad aangelegd door het gebied als onderdeel van het Reggepad. Bij de graafwerkzaamheden is een bijzondere vondst gedaan: een stenen bijl, waarschijnlijk gebruikt door het trechterbekervolk. De stenen bijl heeft nu een plek gekregen in het kantoor van waterschap Vechtstromen en zal tentoongesteld worden bij Natuurmonumenten en het Historisch Museum Ommen.

Stroomdalgraslanden
De Eerderhooilanden is onderdeel van het Natura 2000 Vecht- en Beneden Reggegebied. Het gebied is ongeveer 60 hectare groot en is grotendeels in eigendom van Natuurmonumenten. De Hammerwetering voldeed niet meer aan de huidige richtlijnen. De provincie Overijssel, Waterschap Vechtstromen en eigenaar Natuurmonumenten hebben de handen ineengeslagen om de oorspronkelijke stroomdalgraslanden te herstellen. De werkzaamheden werden onlangs officieel afgerond.

De Bevert
Op de grens tussen Den Ham en Ommen meandert ook de Bevert eveneens fraai door het landschap. Deze ligt in het verlengde van de Hammerwetering en ontspringt in het gebied ‘Eerder Achterbroek’. Vroeger waren de lage gronden langs de beek erg nat. De naam ‘Achterbroek’ verwijst hierna; broek betekend namelijk moeras. Natuurmonumenten en het Waterschap hebben in 2003/2004 de Bevert een natuurlijke inrichting gegeven. De voorheen rechte Bevert met strakke taluds werd vergraven tot een meanderde beek met zowel flauw aflopende- en steile oevers.

IJzeroer
Toen ook zijn bruine brokken ijzeroer opgegraven. Dit oer is een opeenhoping van ijzerdeeltjes in de grond. Tussen 1870 en 1930 zijn er tienduizenden tonnen van dit ijzeroer afgevoerd naar ijzergieterijen waar het gesmolten werd tot ijzer. Daarnaast werd ijzeroer vroeger gebruikt als bouwmateriaal in funderingen van boerderijen en andere gebouwen zoals kerken. Voorbeelden daarvan zijn de hervormde kerk in Ommen, de Plaskerk in Raalte en ’n Oalen Griezen, de dorpskerk in Hellendoorn.

Deel 1.
Met een klik op deze link is deel 2 te lezen:

Tekst/foto: Harry Woertink

Ommen geniet al lange tijd vermaardheid als toeristenoord.

1936. Zicht op Ommen met de brug over de Vecht.

Kampeercentrum bij uitnemendheid
Een krantenverhaal uit 1936. “Ommen neemt een merkwaardige positie in. En we behoeven daartoe niet eens tot het tijdstip in de historie der plaats terug te gaan, toen er nog sprake was van het gehucht Zwolle bij de stad Ommen. Ook de huidige situatie houdt de gedachte eraan levendig, door verschijnselen, die zeldzaam zijn. Niet alleen het jaarlijkse Sterkamp op de Besthmenerberg, de padvinderij die Ommen jaarlijks al bestemming heeft of de particuliere kampeergelegenheden in de landgoederen Eerde, Junne en Beerze of, in laatste instantie, het enkele maanden geleden in gebruik genomen vaste kamp voor de jeugdige werklozen, bevestigd de reputatie van Ommen als kampeer-centrum-bij-uitnemendheid. Zo’n reputatie komt, om het maar eens populair te zeggen, niet uit de lucht vallen: ze moet haar goede grondslagen hebben. Welnu deze zijn voorhanden in velerlei vorm en aard, doch alle zetelen in de rijke afwisseling van landschapsschoon, zoals op een beperkt bestek maar zelden aangetroffen wordt. Ten einde ze te behouden heeft Ommen als eerste Nederlandsche gemeente een kampeerverordening uitgevaardigd.

Lees verder Ommen in het oude Salland (1) →