Het voornemen van de raad van Ommen om het iconische gemeentehuis te slopen voor nieuwbouw heeft geleid tot vele negatieve reacties uit de gemeenschap aan het adres van de politiek: van “Kapitaalvernietiging” tot “Cultuurbarbaren”.

1982. De raads- en trouwzaal van het Ommer gemeentehuis.
Klik op deze link voor meer foto’s van het Ommer gemeentehuis ten tijdens de officiële opening in 1982:

Woningbouw
Nadat uitgebreide scenario’s zijn overwogen, heeft de raad onlangs ingestemd met de sloopplannen. Dit gaat hand in hand met de plannen voor een vernieuwde en efficiëntere locatie voor de gemeentelijke diensten. Volgens de gemeente voldoet het gebouw niet meer aan de huidige eisen. Door de sloopplannen zou er bovendien plek vrijkomen voor woningbouw.

Gemeentehuis en Huize Het Laar zijn een blok aan het been van de gemeente als het gaat om de onderhoudskosten.

1982. Een kijkje in het toen nieuw geopende gemeentehuis.

Organische architectuur
De onder architectuur van Joan Izaak Risseeuw gebouwd gemeentehuis aan de Chevalleraustraat 2 werd op 11 november 1982 officieel geopend. Architect Risseeuw ontwierp vaker gebouwen in organische stijl, waar baksteen, leien en hout van grote invloed waren. Voor het Ommer gemeentehuis in Ommen werd het gebouw ook aangepast aan de landelijke vormgeving. Bijzonder was toen ook de aanleg van een speciaal ‘Wandelpark’ rondom het gemeentehuis, ontworpen door landschapsarchitect Jorn Copijn, die gebruik maakte van een variëteit aan uitheemse boomsoorten.

Toekomst
Het gemeentehuis is momenteel niet alleen te ruim voor het aantal zittende ambtenaren (een groot deel van de werkzaamheden wordt uitbesteed), maar ook de onderhoudskosten rijzen de pan uit. De gemeenteraad praat donderdagavond 22 mei over de toekomst van het gemeentehuis. Wordt het nieuwbouw, renovatie of een gebouw huren. Een aantal scenario’s zijn onderzocht en komen dan aan de orde.

Huize Het Laar
Daarnaast wordt ook gepraat over het monumentale pand Huize Het Laar. Discussiepunt ook hier is wordt het pand van de hand gedaan of wordt voor een ander scenario gekozen. Het huisvestingsonderzoek over de toekomst van het pand op Landgoed Het Laar opgesteld door het adviesbureau Republiq is er duidelijk over: verkopen!

Klik op deze link voor meer informatie over de toekomst van het gemeentehuis

Klik op deze link voor meer informatie over de toekomst van Huize Het Laar

Tekst: Harry Woertink – Foto: OudOmmen.nl

Aan Kerkplein nummer 16 staat de voormalige pastorie van de Nederlandse Hervormde Kerk. Tot 1991 bood de “Weme” eeuwenlang onderdak aan predikanten van de tegenover gelegen kerk.

De Pastorie en Hervormde kerk in de jaren 30.
Zie voor meer foto’s het album: “Pastorie NH Kerk“.

Deze predikantswoning dateert uit 1924 en was de vervanger van de oude pastorie die eerder heeft gestaan op deze markante plek in het centrum van Ommen. Sinds 1993 wordt de oude predikantswoning particulier bewoond. De oude pastorie is een monumentaal pand met een symmetrische voorgevel en een inspringend entree met rondboog. Tot aan de laatste restauratie was het afgeknotte schilddak op het huis toegankelijk en had een hekwerk rondom. Opvallend van de woning is het gevarieerde metselverband. De bouw is in 1924 uitgevoerd door aannemersbedrijf van Aalderen uit Ommen. Het hekwerk dateert uit 1891 en stond ook bij de oude pastorie. Dit hekwerk is gelijk aan het hekwerk van de kerk die in 1886 werd geschonken door Baron van Pallandt. De tuin aan de zuidzijde is afgesloten met een heel oude beukenhaag. De Burggraven, achter de pastorie, ligt ongeveer anderhalve meter lager dan het Kerkplein. Samen met de kerk staat de oude pastorie op het hoogste punt van Ommen.

Bewoners
In 1924 was de eerste bewoner dominee Gerhardus Albertus Bruins. Hij ging in 1946 met emeritaat waarna dominee Leendert Emmerzaal de nieuwe bewoner werd tot 1949. Vanaf 1946 was ook dominee Dirk van Heijst bewoner van de grote pastorie en verbleef er tot 1960. Vervolgens werd de pastorie bewoond door dominee Leonard Johannes Bloemsma en zijn gezin. Bloemsma verbleef er van 1960 tot 1980, om vervolgens als emeritus predikant naar Ommeren te verhuizen. De laatste bewoner in dienst van de Hervormde Kerk was ds. Johan Karel Vlasblom. Hij verliet de pastorie op 12 mei 1991. Voor de Hervormde kerk werd de pastorie daarna overbodig. Voor Riekie Schuttert-Knol aanleiding om de voormalige pastorie in 1993 aan te kopen van de kerk. Na een grondige restauratie is zij daar in het hartje van Ommen gaan wonen tot haar overlijden. Vervolgens kwam het pastoriegebouw in het bezit van een projectontwikkelaar, die het eerst particulier verhuurde en nu bezig is met plannen voor de huisvesting van minderjarige statushouders, die in het bezit zijn van een verblijfsvergunning. Lees verder Pastorie bood eeuwenlang onderdak aan dominees NH kerk →

Geen havezate of kasteeltje, maar wel een fraai gelegen landhuis met een adellijke sfeer: Huis Beerze, gelegen aan de Beerzerpoort 4 in Beerze te midden in de natuur.

Huis Beerze gelegen midden in de natuur.

Een huis met een geschiedenis. Eerste bewoner in 1925 was baron Bentinck en later – door vererving – jonkheer Röell. Huis Beerze met koetshuis bestaat verder uit parkbos, vijver en lanen met zichtlijnen. De inrit naar het landhuis wordt gemarkeerd met twee blikken leeuwen, één met het wapenschild van Bentinck en één met die van Röell, beiden op een bakstenen voet. In totaal beslaat het landgoed 185 hectare.

Lees verder Huis Beerze, een fraai landhuis in de natuur →

Baron Maximiliaan Robert Bentinck tot Buckhorst (1882-1961) die zich begin vorige eeuw in Ommen vestigde kan gezien worden als een van de grote natuurbeschermers van Ommen.

Baron Maximiliaan Robert Bentinck tot Buckhorst en zijn tweede vrouw baronesse Schimmelpennick van der Oije.

Als ware natuurvriend trok hij zich het lot van het landgoed aan en onderhield het. Dankzij deze natuurgebieden en die ook tot het bezit van Baron van Pallandt van Eerde behoorden profiteerde Ommen van het toerisme. Door de groei van de steden als gevolg van de industrialisatie werd het stedelijk leven als hinderlijk ervaren. Er ontstond een nieuwe beleving van de natuur. Deze waardering uitte zich in toerisme en het streven om bepaalde natuurgebieden te beschermen.

Delta Lloyd
Lees verder Baron Bentinck leefde voor de natuur →

In 1906 gebouwd als woning voor de burgemeester heeft de statige “Huize Henan” aan Hammerweg 40 in Ommen niet alleen verschillende functies gehad, maar ook verschillende benamingen.

Huize “Henan” kort na de bouw.
Zie voor meer foto’s het album: “Hammerweg 40 (Henan | Reggehuus | Herbergier)“.

Na bewoning, school, pension en vakantie- en conferentieoord is de voormalige burgemeesterswoning nu een hotel-restaurant met de naam Wildthout.

Henan
Het markante en monumentale pand kent een rijke historie. In 1906 wordt mr. Anne Gerard Wolter baron Bentinck (1874-1937) benoemd tot burgemeester van Stad-Ommen en Ambt-Ommen. Behalve burgemeester volgt voor hem ook een aanstelling als plaatsvervangend-kantonrechter aan het Kantongerecht in Ommen. De baron is getrouwd met Jacoba Ursula Philipse (1879-1971). Uit dit huwelijk worden twee dochters geboren: Anna Cornelia Bentinck (1902) en Henriette Adele Bentinck (1905).

Na zijn benoeming in Ommen zoekt burgemeester Bentinck een nieuw onderkomen in Ommen. Hij koopt grond van baron Rudolf Theodorus van Pallandt en vervolgens verrijst een riante villa met garage, tennisbaan en bergplaats aan de weg Ommen-Hellendoorn. Een fraai aangelegde tuin met vrucht- en andere bomen en moestuin ontbreken evenmin. Dit alles aaneengelegen en solide afgerasterd met een grootte van 3 hectare. De villa krijgt de naam “Huize Henan”. Dat laatste zijn de beginletters van de roepnamen van de twee dochters Henriette en An.

Bentinck
Het burgemeesterschap in Ommen duurt voor baron Wolter Bentinck niet lang. In 1916, als er tien jaar opzit vraagt hij eervol ontslag als burgemeester van Ambt- en Stad Ommen om te worden opgevolgd door C.E.W. Nering Bögel. Daarmee komt ook een einde aan de bewoning van Huize Henan. Baron Bentinck vertrekt naar landgoed Schoonheeten onder de gemeente Raalte. Lees verder Huize Henan: van burgemeesterswoning naar hotel-restaurant →