OMMEN – “Daarom Het Vechtdal”, is de titel van een nieuw boek dat dinsdagmiddag 13 december 2016 op feestelijke wijze in restaurant Wildthout in Ommen werd gepresenteerd.

Eerste exemplaar voor burgemeester Peter Snijders (midden) en wethouder Klaas Agricola (rechts).
Zie voor meer foto’s het album ‘Presentatie “Daarom Het Vechtdal”‘.

De belangstelling bij de prestatie was enorm. Het boek bevat een mengeling over geschiedenis, natuur, recreatie, evenementen, economische ontwikkeling, sport en cultuur in de gemeenten Hardenberg, Ommen en Dalfsen. Met name het bedrijfsleven uit het Vechtdal heeft een groot aandeel gehad in het maken van het boek met leuke verhalen. Burgemeester Peter Snijders van Hardenberg en de Dalfser wethouder Klaas Agricola mochten het eerste exemplaar in ontvangst nemen van Johannes Schmal, die maanden in de drie gemeenten op pad is geweest voor het ophalen van de verhalen. Burgemeester Snijders zei dat het Vechtdal trots op zichzelf mag zijn en dat het prachtige boek alle mooie aspecten van het Vechtdal onderschrijft. Ook wethouder Agricola liet weten dat “Daarom Het Vechtdal” bijdraagt aan een positieve uitstraling van het Vechtdal en het boek tot een uniek bewaarexemplaar maakt.

Foto’s gekoppeld aan filmpjes
Het boek belicht de geschiedenis, de mensen, bedrijven en verenigingen met niet alleen levendige teksten maar ook met prachtige foto’s. Er is gewerkt met een nieuwe techniek: een groot aantal foto’s is namelijk gekoppeld een filmpje die met een mobiele telefoon opgeroepen kunnen worden. In het boek is ruimte voor onderwerpen als wonen, werken, recreëren en leven. Ook geschiedenis, kunst en cultuur, evenementen, sport, attracties en bezienswaardigheden passeren de revue. Bovendien de economische pijlers waarop de regio rust. Gelardeerd met verhalen van familiebedrijven, succesvolle ondernemers, bijzondere gebeurtenissen, wetenswaardigheden en leuke anekdotes. Een groot aantal ondernemers zorgden voor leuke verhalen. Ze betalen niets om erin te komen, maar nemen een aantal boeken af.

Het idee van het boek is afkomstig van Uitgever Daarom uit Maastricht, die sinds 2000 landelijk actief is in vooral gespecialiseerd boeken over steden en regio’s. Hiervan verschenen er tot nu meer dan 35. “Daarom Vechtdal” telt 250 pagina’s en is te koop in de boekhandel.

Bron: Harry Woertink – 13 december 2016

De Vereniging Ommerschans organiseert, samen met de Reestkerk, op donderdag 10 november een lezing over de geschiedenis van de Ommerschans.

In het boek De bedelaarskolonie beschrijft Wil Schackmann hoe het bedelaarsgesticht tot stand kwam, wat voor mensen daar kwamen en hoe die werden behandeld.
Afb.: Vereniging de Ommerschans

Tijdens deze avond is Wil Schackmann, auteur van het boek De Bedelaarskolonie, aanwezig om te vertellen over het dagelijks leven in het bedelaarsgesticht. Er werd gelachten, gehuild en er werden kinderen geboren. Helmuth Rijnhart laat zien hoe men kan onderzoeken of men afstammeling is van een van deze paupers. Zij zullen dit op een boeiende en interactieve wijze aan ons presenteren. De lezing begint om 20.00 uur (inloop 19.45 uur) en vindt plaats in de Reestkerk in Oud Avereest.

Stukje bij beetje wordt de geschiedenis van de kolonie Ommerschans (1819-1859) ontrafeld. Er is steeds meer duidelijk welke mensen er geleefd hebben en hoe ze daar leefden. Dat inzicht delen met belangstellenden is de bedoeling van de Vereniging de Ommerschans.

In het boek De bedelaarskolonie beschrijft Wil Schackmann hoe het bedelaarsgesticht tot stand kwam, wat voor mensen daar kwamen en hoe die werden behandeld. Doorspekt met vermakelijke anekdotes over het dagelijkse leven in het etablissement, komt men er achter waar de warme maaltijd uit bestond, welk werk de bedelaars verrichtten en hoe ze werden gestraft voor overtredingen van het tuchtreglement. De verrassende conclusie van het boek is dat 60% van de ‘bedelaars’ een lichamelijke of geestelijke beperking had en daarom schreef het Historisch Nieuwsblad: ‘Wie op zoek wil naar de oorsprong van de Nederlandse verzorgingsstaat moet deze studie van Wil Schackmann lezen.’ Het boek is deze avond te koop voor 15 euro en kan gesigneerd worden.

Helmuth Rijnhart verzamelt gegevens over de bewoners en publiceert deze op internet. Hij heeft in kaart gebracht wie de eerste bewoners waren van de grote hoeves op het terrein rond de eigenlijke schans. Veel tegenwoordige inwoners van het gebied blijken familie-banden te hebben met deze ‘hoevenaars’. De eerste paar duizend bedelaars staan al op http://www.bonmama.nl en ook daar zitten er bij die in Avereest en omgeving een groot nageslacht hebben nagelaten. Lees verder Lezing: Dagelijks leven in bedelaarsgesticht Ommerschans →

OMMEN – In de nieuwste uitgave van het historische tijdschrift De Darde Klokke gaat het dit keer over kerkklokken en oude stadsboerderijen in Ommen. Ook kamp Laarbrug staat in de schijnwerpers van het jongste nummer 176.

De Darde Klokke nummer 176.
Afb.: Harry Woertink

Vroeger riepen de kerkklokken om 12 uur de landman terug van de akker en ‘s avonds om negen uur werd er mee gewaarschuwd dat de poorten gesloten zouden worden. Tradities die met het luiden van de klokken nog steeds plaatsvinden.

Van kamp tot camping met ook dat van het Moluks woonoord, waarin de jaren 1951 tot 1966 ruim 500 repatrianten van het voormalige Nederlands-Indië verbleven, wordt de geschiedenis van Laarbrug tussen Ommen en Vilsteren uitvoerig belicht.

Ommen kende tal van zogeheten stadsboerderijtjes. In de Darde Klokke dit keer de stadsboerderij zoals die op de hoek Bouwstraat/Tuinstraat heeft gestaan. In 1904 sloeg de vlam in de pan en brandde deze stadsboerderij af. De eigenaar van het tegenovergelegen hotel Het Zwarte Paard bouwde er vervolgens een koetsenstal van voor de gasten van zijn hotel. De nog steeds aanwezige brede deur zorgde er voor dat de koetsen zo naar binnen konden. Na de Tweede Oorlog vestigde de familie Bemboom zich in het pand. Die begon er een winkel in huishoudelijke artikelen en speelgoed dat duurde tot 1980. In 2009 is het (winkel)pand grondig gerestaureerd en is een van de weinige beeldbepalend panden die Ommen nog kent.

Abonnees krijgen De Darde Klokke toegestuurd. Losse nummers van De Darde Klokke zijn te koop bij ABCombi aan de Varsenerstraat 7 in Ommen.

Bron: Harry Woertink – 15 augustus 2015

OMMEN – In Ommen staan de komende zomer weer twee boekenmarkten op de agenda. De eerste is op dinsdag 21 juli en de tweede op dinsdag 4 augustus. Op de locaties Vrijthof en Kerkplein staan tussen 9 en 16 uur z’n 40 marktkraampjes opgesteld met een gevarieerd aanbod van goede boeken.

Voor boekliefhebbers, maar ook wie zo maar wil rondsnuffelen een mooie gelegenheid. Streekmuseum Ommen is de organisator van de boekenmarkten in samenwerking met de Ommer Bissingh. Er wordt op veel belangstelling gerekend. De toegang is gratis. Op dinsdag is er in het centrum van Ommen ook de wekelijkse warenmarkt.

Bron: Harry Woertink – 20 mei 2015

OMMEN – Door zijn drukke werkzaamheden als webmaster en tevens redacteur van ’t Zuute Plassie heeft Tjeerd de Leeuw een punt moeten zetten achter zijn enorme klus om de tweemaandelijkse digitale Nieuwsbrief ’t Zuute Plassie uit te geven.

De ‘kop’ van het laatste Zuute Plassie.

Na 7,5 jaar en 46 afleveringen (de eerste nieuwsbrief verscheen eind augustus 2007) stopt de stichting OudOmmen.nl dan ook met de uitgave van ’t Zuute Plassie. De inhoud van ’t Zuute Plassie heeft – net als de website http://www.OudOmmen.nl – betrekking op de historie van de regio Ommen. De digitale nieuwsbrief is goed voor 616 abonnees, waarbij de naam linkt naar het Ommer zoete broodje dat rond Sint Nicolaas te verkrijgen is.

“Jammer!”. “Zijn we ons kort inkijkje in oud Ommen nu kwijt?”. “Ik keek er graag naar uit”, “’t Zuute Plassie is voor ons even weer thuis komen in het mooie Ommen, waar we onze roots hebben liggen”. Zo maar enkele reacties van lezers na het bekend worden dat er een einde is gekomen aan ’t Zuute Plassie. “Het was altijd een enorme klus om de nieuwsbrief de deur uit te krijgen, maar ik heb het met veel plezier gedaan. Uit reacties hebben ik ook mogen opmaken dat het altijd werd gewaardeerd. De lezers zorgden ook regelmatig voor een bijdrage”, aldus Tjeerd de Leeuw.

“Het bijhouden en uitbreiden van de (oude) website en de ontwikkeling van de nieuwe website neemt te veel tijd in beslag om ’t Zuute Plassie er nog gewoon bij te doen”, aldus Tjeerd de Leeuw, die aangeeft dat het in de lucht houden van de website OudOmmen er een is op basis van een leuke hobby, naast zijn baan met een 40-urige werkweek. “Bovendien hebben we een paar ‘nieuwe uitdagingen’ in beeld en dan moeten er wel dingen vervallen. Op basis van de impact voor onze stichtingsdoelstelling is dat helaas de nieuwsbrief geworden”,

De Leeuw benadrukt dat het stopzetten niet hoeft te betekenen dat ’t Zuute Plassie voorgoed is verdwenen. “Als iemand zich geroepen voelt om voortaan ’t Zuute Plassie te willen samenstellen laat die zich dan melden. Hij of zij is van harte welkom”. Op de site van “Vrijwilligers Steunpunt Ommen” is de vacature “Redacteur nieuwsbrief ’t Zuute Plassie” geplaatst. Bijvoorkeur wordt uitgekeken naar twee nieuwe redacteurs die (samen) bereid zijn – na een inwerkperiode – geheel zelfstandig zorg te dragen voor zowel de inhoud, opmaak en verzending van de nieuwsbrief.

Bron: Harry Woertink – 30 april 2015

December 1977 – Het is zondagavond en zalencentrum De Galaxy wordt die avond bijzonder druk bezocht, want de befaamde pianist en zanger Jonathan Klein zal optreden voor een volledig uitverkochte zaal.

Verhalenkoerier Miny Vroegindewey
Foto: Miny Vroegindewey

Gesproken wordt over het inlassen van extra voorstellingen, maar Jonathan Klein is al bijna een jaar volgeboekt. Jonathan Klein staat garant voor een volle zaal en hoge omzet en de eigenaar van De Galaxy is dan ook bijzonder met Jonathan ingenomen, die hij met veel moeite heeft weten te strikken voor een optreden in zijn zaak. Hij geeft zijn nieuw aangestelde kelner Kauffmann de opdracht mijnheer Klein de beste service te geven die maar mogelijk is. “Denk erom alleen het beste is goed genoeg voor mijnheer Klein”, zo instrueert hij de kelner, die zijn baas zwijgend aanhoort en blindelings gehoorzaamt. “Ja mijnheer, dat komt voor elkaar”, antwoordt hij met zachte stem.

Het is een koude avond, maar in de grote zaal van De Galaxy is het warm en behaaglijk. De alom befaamde en gerespecteerde pianist en zanger Jonathan Klein verzorgt een avondvullend programma, waarin hij vele nummers ten gehore brengt, waaronder die van Elvis Presley, die enkele maanden geleden zo plotseling overleden is. Zijn beeldschone chique geklede echtgenote Esther vergezelt hem en zit vooraan op de eerste rij op de speciaal voor haar gereserveerde plaats, zoals Jonathan heeft bedongen en hij kan het zich permitteren om eisen te stellen. Zijn slanke handen glijden soepel over de zwart/witte toetsen van de piano en zijn volle krachtige stem zingt over verloren liefdes en onvervulde verlangens. Het vrouwelijke publiek dweept met de knappe zwartharige Zigeuner met de flonkerende donkere ogen, maar Jonathan heeft slechts oog voor één vrouw: zijn kleine tengere vrouw Esther met de grote trieste reeënogen en haar lange zwarte haren, die hem al haar liefde en vier mooie kinderen schonk. Na een klein uur is het pauze en Jonathan voegt zich bij zijn vrouw, die hem toefluistert: “Je was weer geweldig lieveling. Iedereen houdt van je, maar niet zoals ik”, en zij kust hem teder op zijn wang. Lees verder De pianist en de kelner – Twee mannen, één verleden en één oorlog →

OMMEN – Verhalen van Vroeger. Dat is de titel van een boek met memoires van Dieks Kodden (88) uit Ommen. Dieks vertelt over wat hij alzo heeft beleefd in Ommen, Varsen, Oudleusen en verdere omgeving. Het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, met de oorlogstijd en de bevrijding, is een belangrijk onderwerp.

Dieks Kodden (rechts) met dochter Marijke en in het midden de auteur van het boek Wim van Lenthe.
Foto: Harry Woertink

De memoires beginnen bij het grote gezin van Mans Kodden in Varsen. De kinderen gingen in Vilsteren naar school, wat betekende lopend over de stuw of met een bootje varend over de Vecht. Dieks is dertien jaar als de oorlog uitbreekt. Ze waren ’s morgens aan het melken, toen er een Duits verkenningsvoertuig over de Vecht scheerde. Om elf uur waren de Duitsers al met paardenvolk in Varsen.
Allerlei belevenissen uit de oorlogstijd passeren. Een heel bijzondere is die met Harry MacFarlane, navigator van de Lancaster bommenwerper die achter de molen van Feijen in Dalfsen neerstortte. Samen met twee anderen kon hij uit het brandende toestel springen. ’s Morgens om zeven uur klopte hij aan bij de familie Kodden. Dieks deed open. De man zei: ‘English’. “Verhalen van vroeger mogen niet verloren gaan. Daarom dit boek”, aldus Dieks Kodden. “De Tweede Wereldoorlog heb ik bewust meegemaakt. Dat was een donkere periode. “Dat nooit weer” zeiden we toen. Maar als ik nu om me heen kijk denk ik dat we er nog weinig van geleerd hebben. Het is het nog steeds een verschrikkelijk bende om ons heen.

Ik heb altijd al graag gewild dat mijn belevenissen, mijn memoires, in een boek zouden komen. Mijn geheugen is nog prima, maar het lukte me niet om het zelf allemaal op te schrijven. Ik kende Wim van Lenthe uit Oudleusen. Door mijn werk als eierboer kwam ik ook op de boerderij van de ouders van Wim van Lenthe. Als kind was Wim altijd geïnteresseerd in mooie verhalen. Die kreeg hij ook altijd van me te horen. Later kwam ik hem weer tegen toen ik hem informatie verschafte over zwerver en marskramer Willem Buis, waarover Wim van Lenthe een boek aan het schrijven was. Ik zat vol met verhalen. Toen gaf Wim al aan dat mijn verhalen ook in een boek moesten en dat hij ze wel op papier wilde zetten. Zo is eigenlijk dit boek ontstaan”. Lees verder Ommenaar Dieks Kodden verhaalt over vroeger in eigen boek →

Verhalen van Vroeger. Dat is de titel van een boek met memoires van Dieks Kodden (88) uit Ommen.

Dieks Kodden met ‘Verhalen van Vroeger’
Afb.: Harry Woertink

Dieks (ook wel Dick genoemd) vertelt over wat hij alzo heeft beleefd in Ommen, Varsen, Oudleusen en verdere omgeving. Het uitbreken van de tweede wereldoorlog, met de oorlogstijd en de bevrijding, is een belangrijk onderwerp. Ook van de tijd dat hij bij poelier Gait Meijerink werkte, weet hij heel wat te vertellen. Voor zijn verhalen vond hij een luisterend oor bij journalist Wim van Lenthe. Drie jaar geleden begonnen beiden aan hun gezamenlijke project, waarbij (dochter) Marijke Kodden aanhaakte door het met vele foto’s geïllustreerde boek vorm te geven. Het boek telt 198 pagina’s met hard kaft en werd als eigen uitgave van de familie Kodden gedrukt bij uitgeverij/boekhandel Heijink in Hardenberg. De prijs is 20 euro en in Ommen is het zal verkrijgbaar zijn bij Primera.

De memoires beginnen bij het grote gezin van Mans Kodden in Varsen. De kinderen gingen in Vilsteren naar school, wat betekende lopend over de stuw of met een bootje varend over de Vecht. Een voor kinderen spannende tijd, zeker als jachtopziener Gratsien op hun pad kwam. Dieks is dertien jaar als de oorlog uitbreekt. Ze waren ’s morgens aan het melken, toen er een Duits verkenningsvoertuig over de Vecht scheerde. Om elf uur waren de Duitsers al met paardenvolk in Varsen. Allerlei belevenissen uit de oorlogstijd passeren. Een heel bijzondere is die met Harry MacFarlane, navigator van de Lancaster bommenwerper die achter de molen van Feijen in Dalfsen neerstortte. Samen met twee anderen kon hij uit het brandende toestel springen. ’s Morgens om zeven uur klopte hij aan bij de familie Kodden. Dieks deed open. De man zei: ‘English’. Lees verder Dieks Kodden: Verhalen van vroeger →

Toen op 11 april 1951 de Gemienschop van Oll Ommer werd opgericht met als doel de geschiedenis van Ommen te bestuderen, de oude tradities in stand te houden en het gebruik van de Ommer spraak te bevorderen werd ook een begin gemaakt met het uitgeven van een losbladige uitgave van De Darde Klokke.

De oude afleveringen van De Darde Klokke zijn herkenbaar aan deze afbeelding op de eerste pagina.
Afb.: OudOmmen.nl

De verschijning was niet altijd even regelmatig. In 1971 – twintig jaar na oprichting van de vereniging voor de van oudsher Ommer: de Gemienschop van Oll Ommer – werd een nieuwe start gemaakt met het uitgeven van het historisch tijdschrift De Darde Klokke. Toen ook werd voor het eerst met een nummering gewerkt. Tot aan vandaag de dag verschijnt het tijdschrift om de drie maanden. Vanaf 1971 mochten inmiddels 173 uitgaven van De Darde Klokke het daglicht aanschouwen.

Op de website OudOmmen.nl zijn De Darde Klokke’s vanaf nummer 1 gedigitaliseerd. Vanaf 1951 ontbreken echter nog verschillende uitgaven. Op de website zijn intussen wel te raadplegen:
1954 nummers 1 t/m 6; 1955 nummers1 t/m 3; 1956 nummers 4 en 5; 1957 nummer 1; 1958 nummer 1; 1960 nummers 1 en 2; 1962 nummers 1 en 2. In 1956 was De Darde Klokke nog een twee-maandelijkse uitgave en in ieder geval vanaf 1960 een maandelijkse uitgave. Niet duidelijk is of het na 1962 nog doorgelopen heeft.

Wellicht zijn er lezers die in het bezit zijn van oude exemplaren van De Darde Klokke die hier niet zijn genoemd. Om de serie compleet te maken zou het webarchief OudOmmen.nl graag deze exemplaren ter inzage willen ontvangen om ze in digitale vorm om te kunnen zetten. Of misschien zijn er oude Darde Klokke’s die men niet zelf langer wil bewaren. OudOmmen.nl wil ze graag ontvangen. Reacties worden graag ontvangen via het contactformulier op de website http://www.oudommen.nl of via 3eklokke@hccnet.nl.

Bron: Harry Woertink – 12 december 2014

Er zijn aan het begin van de negentiende eeuw in ons land ‘luilevende armen’, die in plaats van te werken liever hun hand ophouden.

Foto: Wil Schackmann
De Ommerschans, het eerste landelijke gesticht voor luilevende armen.

Men noemt ze ‘ene grief voor onze natuur, luije buiken, onbeschaamde deugnieten, zedelooze voorwerpen’. In het in 1822 opgerichte bedelaarsgesticht ‘De Ommerschans’ zullen die eens hard worden aangepakt en heropgevoed. Uit alle windstreken, van Hoorn tot Veere, en van Brussel tot Utrecht, worden de bedelaars naar dit nieuwe instituut ‘opgezonden’.

Wil Schackmann schreef het boek ‘De bedelaarskolonie’, met als ondertitel ‘De Ommerschans, het eerste landelijk gesticht voor luilevende armen’. Dankzij zijn kennis van het archief kan hij niet alleen de dagelijkse gang van zaken in het gesticht beschrijven, maar weet hij ook veel van de bewoners op de voet te volgen. Met veel liefde voor het onderwerp en de mensen die er een rol in spelen, en met oog voor vermakelijke details.

En met opmerkelijke conclusies. “Wie op zoek wil naar de oorsprong van de Nederlandse verzorgingsstaat”, schreef het Historisch Nieuwsblad, “moet deze studie van Wil Schackmann lezen.” Want in plaats van door mensen die iets fout (bedelen) hebben gedaan, wordt het gesticht vooral bevolkt door mensen die in de gewone maatschappij niet mee kunnen komen.
Bron: Wil Schackmann – 4 november 2014