“Iedere dinsdagmorgen verandert het rustige stadje Ommen aan de Overijsselse Vecht, dat reeds in 1248 zijn stadsrechten ontving, in een drukke gezellige markt, waar boeren tot ver uit de omgeving heentrekken om de noodzakelijke inkopen te doen”.

1910. Marktdag in Ommen. Vrouwen in klederdracht doen hun slag. Het tweede gebouw vanaf rechts gezien is het postkantoor.

Ommer Bissingh
“Het is dan goed toeven op de kleine pleintjes rond de oude kerk, tenminste wanneer men niet blind is voor de schilderachtige tafereeltjes, waarvan men hier kosteloos kan genieten. Op de veemarkt bieden de boeren om het hardst om in het bezit te komen van een stevige koe of een mooi rosé biggetje die luid loeiend of schreeuwend hun lot aan de paal of in de grote veewagen afwachten.

Vechtwandeling
Aan gasten heeft Ommen ’s zomers geen gebrek, terwijl het ook bij vele kampeerders een gewaardeerd oord is. Padvinders treft men hier bij honderden aan, kamperend op hun prachtige terreinen langs Vecht en Regge. De schoonheid van deze Vecht schijnt echter bij de vakantiegangers volslagen onbekend te zijn. In grote groepen trekken ze naar de bossen ten zuiden van Ommen, maar slechts een enkeling komt op het idéé eens langs de Vecht in de richting Dalfsen een wandeling te maken. Vrijwel nergens kan men zo goed kennis maken met het prachtige Overijsselse landschap, dat de wandelaar gedurende de ongeveer drie uur lange wandeling geheel onder z’n bekoring brengt door z’n afwisseling van weilanden, bossen en riviergezichten. Even buiten Ommen komen we door het gemeentelijk landgoed „Het Laar” met z’n oude bomen, waterpartijen en het uit 1200 daterende kasteel „Het Laar”, dat in 1745 tot jachtslot werd verbouwd.

Uniek uitzicht op de Vecht
Langs de uitgestrekte en afwisselende padvinderskampeerterreinen wandelt men dan via de asfaltweg, die jammer genoeg op het ogenblik tot grotere verkeersweg wordt omgebouwd, in de richting Vilsteren, in de omgeving waarvan de prachtige bosterreinen van Giethmen al een ideale wandelgelegenheid op zichzelf vormen. Willen we echter onze Vechtwandeling vervolgen, dan gaan we even voorbij de brug over de Vecht, rechtsaf en zoeken onze weg door de talrijke kleine weggetjes, die daar tussen de verharde weg en de rivier naar Vilsteren leiden. We trekken ons hier niet al te veel aan van de bordjes „verboden toegang”, die niet zo kwaad zijn bedoeld, maar genieten van de steeds weer terugkerende prachtige gezichten op de rivier en van het zware beukenbos bij Hermitage, in welk bos we een indruk krijgen, hoe mooi onze oorspronkelijke loofbossen toch zijn. Vlakbij vinden we een heuvel, vanwaar we een uniek uitzicht over de Vecht hebben. Langs een afgedamde Vechtarm komen we dan bij het schilderachtige Vilsteren om tenslotte door de bossen, bouw- en weilanden van het landgoed Rechteren Dalfsen te bereiken, dat met z’n aantrekkelijk silhouet daar opeens midden in het open land ligt. Vlak voor Dalfsen passeren we nog het in de 13e eeuw als roofslot gebouwde kasteel Rechteren van Graaf van Rechteren Limpurg. Vele malen is er in de historie nog ver- en bijgebouwd aan dit op een eiland in de dode Vechtarm gebouwde slot, waarvan de toren vervaarlijk overhelt”. tot zover een historisch (zomer)verhaal over mooi Ommen.

Tekst: Harry Woertink – Foto: collectie OudOmmen.nl