Landgoed de Stekkenkamp kent geen adellijke bewoners en bezit ook geen kasteel. Toch gaat de geschiedenis van het bijna 100 hectare grote landgoed aan de Beerzerweg in de Ommer buurtschap Zeesse ver terug.

De Stekkenkamp, Beerzerweg 5.
Foto: Harry Woertink
Zie voor meer foto’s bij dit artikel of het album: “Landgoed De Stekkenkamp“.

Het begint in 1748. Toen werd de authentieke boerenhoeve aan de Beerzerweg 5 gebouwd. De hoeve stond in de oude Marke Zeesse, bekend als de Erve Ramelman, later Ramerman. De boerderij De Stekkenkamp met bijbehorende grond behoorde tot de bezittingen van baron Philip Dirk van Pallandt van Eerde, die het in 1913 heeft geërfd van zijn oom Rudolf Theodorus van Pallandt van Eerde. De naam de Stekkenkamp dankt het landgoed aan de eikels die er op de hoge es werden gezaaid. Baron van Pallandt liet dan later op diverse plekken van zijn landgoed Eerde deze jonge eiken als stekken planten. Zo is de naam “De Stekkenkamp” ontstaan.

In 1916 komt vanuit Zuid-Holland Jacob van der Boon op de Stekkenkamp als pachter wonen. Na vier jaar onderbreking, als de Stekkenkamp tussen 1928 en 1932 bewoond wordt door de familie G. van Mullem, vertrekt Van der Boon in 1938 uit de Stekkenkamp. In hetzelfde jaar koopt Hendrik Jan Lemmers, bakker aan het Vrijthof te Ommen, de Stekkenkamp voor zijn enige zoon Herman. Deze wilde geen bakker maar boer worden. Herman Lemmers trouwde met Bertha Eggengoor. Ze gaan van start met een gemengd boerenbedrijf en tevens een kampeerterrein en overnachtingsmogelijkheid. Vooral in het begin kwamen er veel padvinders en jeugdgroepen. Naast de boerderij met koeien, varkens en kippen, bouwland en het kampeerterrein hield hij zich in de wintermaanden bezig met bosbouw. In de jaren vijftig werden de varkens weggedaan. De camping werd steeds drukker. Er werden toiletgebouwen gebouwd, de hooiberg werd winkel en het achterhuis kantine. De faciliteiten voor de camping werden uitgebreid. Er kwam een kantoor, een nieuwe kantine en een woning voor de kantinebeheerder, een nieuwe winkel, een woning voor de beheerder, een speeltuin met kinderzwembad, een derde toiletgebouw en een groot parkeerterrein.

Tot begin jaren negentig bleef de camping veel gasten trekken. Toen eiste de gemeente dat er op het terrein riolering aangelegd moest worden. Vanwege de afstand tot de openbare weg waren de kosten voor aanleg dusdanig hoog dat dit voor de camping niet rendabel was. Mede door het gebrek aan opvolging en de leeftijd van de oude Lemmers werd de kampeervergunning na 55 jaar ingeleverd en was het einde camping. De enige dochter van Herman Lemmers, Leida, trouwt in 1966 met Jan Bruins. Het stel gaat wonen in de boerderij van haar ouders op Beerzerweg 2. Leida en Jan krijgen twee dochters: Bertina en Janneke. Na het overlijden van de ouders wordt dochter Leida eigenaresse van het landgoed.

Vechtelo
De Stekkenkamp is in de loop der jaren uitgebreid met een drietal boerderijen. Omstreeks 1930 werden de boerderijen op de nummers 2, (toen Erve Paarhuis) en 3, (toen Erve Olthuis) en bijbehorende gronden verkocht door baron Van Pallandt aan de heer H.C. Laan uit Vogelenzang, medefirmant van Wessanen en Laan uit Koog aan de Zaan. Het landgoed kreeg de naam Vechtelo. De heer Laan liet er een jachthuisje bouwen met uitzicht op het Zeesser Koeland. Iedere herfst en winter kwam hij in de bossen bij Ommen jagen. De auto’s werden in de naastgelegen gebouwde garage gestald en de chauffeur zorgde voor de open haard en haalde de maaltijden, verzorgd door restaurant Paping. Na de Tweede Wereldoorlog werd het huisje echter opgeëist voor bewoning in verband met de hoge woningnood. Daarna was het voor de heer Laan niet meer aantrekkelijk te jagen en in een hotel te overnachten en werd Vechtelo verkocht.

Een deel van het land met het jachthuisje en de boerderij op nummer 2 werden aangekocht door Lemmers. De boerderij op nummer 3 werd door de pachtboer Meijerink gekocht. Meijerink bouwde in 1958 een nieuwe boerderij voor zijn gezin op nummer 1 en verkocht toen de oude boerderij op nummer 3 vervolgens aan Lemmers, die het ging verhuren. Op Beerzerweg 1 stond eerder Erve Ierink, later Hierink, eigendom van landgoed Eerde, die in 1910 door onweer werd verwoest en niet weer is opgebouwd. Bewoner en huurder was destijds de familie W.Kleinovink. In 1972 werd ook de boerderij van de familie Meijerink op Beerzerweg nummer 1 aangekocht door Lemmers om het vervolgens te verhuren aan de familie A. Dunnewind. Vroeger waren de camping, de jacht, de pacht en het bos de economische pijlers van het landgoed. Sinds het landgoed grotendeels beschermd natuurgebied is moesten de huidige eigenaren naar nieuwe inkomstenbronnen zoeken om de toekomst van het landgoed veilig te stellen. Daaruit kwam een landgoedversterkingsplan met de nadruk op zorg, wonen en recreatie.

Vechtgenotenhuis
De boerderij Beerzerweg 5 met de houten topgevel aan de voorkant is na de opheffing van de camping in 1993 samen met de oude kantine verhuurd geweest aan een valkenier die hier shows en workshops gaf. Tegenwoordig heeft de boerderij en campingkantine met de komst van het Vechtgenotenhuis in 2008 en de Saxenburg Groep een heel andere invulling gekregen. Het Vechtgenotenhuis is een inloophuis voor mensen met kanker en hun naasten. Saxenburg heeft hier een dagcentrum voor mensen met geheugenproblemen en jong dementerenden. In de voormalige kampwinkel is Pro Elan gevestigd gericht of leefstijl, zingeving en preventie.

Verderop, gelegen aan de rand van het kampeerterrein met huisnummer 5a, is een voormalige beheerderswoning opgeknapt en wordt weer bewoond. Deze woning heeft ook een houten topgevel die Twents aandoet. Er zijn plannen om op de parkeerplaats van de voormalige kampeerboerderij 48 zorgwoningen te bouwen.

Wonen
De boerderij op nummer 1 is voor twee jaar terug grotendeels afgebroken en opnieuw weer opgebouwd tot een woonboerderij en verhuurd door landgoed De Stekkenkamp. Er wordt thans een bed en breakfast geëxploiteerd onder de naam De Stek. Achter de vernieuwde woonboerderij kan nog een zogeheten schuurwoning gebouwd worden.

De woonboerderij met bijbehorende schuren op Beerzerweg nummer 2 is gebouwd rond 1880. Toen de boerderij werd gekocht was het voorhuis in zeer slechte staat. Het werd onder architectuur van Jan Jans in 1957 herbouwd. In 1963 brandden de hooiberg, een schuur en een deel van het achterhuis af. De schuur werd evenals de varkensschuur, die in de novemberstorm van 1972 in elkaar waaide, weer in Saksische stijl opgebouwd. Rieten dak, onderschroer en de bijgebouwen met rode oude Hollandsche dakpannen, terwijl de grote kapschuur aan de voorkant twee grote baanderdeuren heeft in de stijl van een onderschroer, rondom met strovlechtwerk. Het heeft nog een waterput van baksteen en het erf is omringd met oude eikenbomen.

De boerderij op Beerzerweg nummer 3 met de twee markante hooibergen is een hallehuisboerderij en gebouwd rond 1880. Vele jaren was deze boerderij ook bekend als de “Erve Schurink”. Pachters waren onder andere tot 1960 de familie Boezelman en daarna A. Dunnewind. De laatste pachter tot 2006 was H. Dunnewind. De boerderij is een Rijksmonument en heeft luiken in de kleur van het landgoed die nog refereren aan het landgoed Vechtelo. Van binnen nog vrijwel geheel authentiek met in het voorhuis een authentieke schouw met antieke tegeltjes, originele beddesteden en hoge balkenplafonds die aangepast zijn aan de gemakken van de moderne tijd. Op het erf staat ook een oude Saksische veeschuur met een voorkant van strovlechtwerk. De voorkant van de boerderij heeft een houten topgevel. Na de restauratie, enkel jaren terug, is naast de boerderij is een camperplaats aangelegd.

Op Beerzerweg nummer 4 stond op enkele tientallen meters van de openbare weg een jachthut. Deze is later in gebruik geweest als zomerhuis en voor twee jaar terug afgebroken om er een nieuwe woning voor terug te laten komen.

Bron: Harry Woertink – 20 oktober 2015