Het komt niet vaak voor dat een gemeentebestuurder zijn grondgebied als het ware op een presenteerblaadje komt aanbieden als oefenterrein voor het leger.

1974. Wethouder Seinen (staand) speecht tijdens de raadsvergadering bij het afscheid van burgemeester van Reeuwijk. v.l.n.r. mw Van Reeuwijk, burgemeester van Reeuwijk, wethouder G. J. Seinen, gemeentebode H. Moerman en gemeentesecretaris. J. Frens.

Oppositie
Integendeel, elk plan voor uitbreiding van de militaire oefengelegenheid in ons land wordt met argwaan ontvangen en natuurbeschermers en recreatiebevorderaars en gemeentebestuurders strijden om het hardst om het leger buiten de deur te houden. Niet in Ommen, althans in 1970, want dan mogen als het aan wethouder Seinen (ARP) ligt, militairen oefenen in de natuur van Ommen.

Het is moeilijk voor te stellen, die kleine bootjes op de Vecht met als lading grote en zware blokken steen: Bentheimer zandsteen, een geliefd handelswaar.

Langs het fietspad aan de Beerzerweg in Zeesse ter hoogte van de twee hooibergen ligt een grote brok zandsteen afkomstig uit de rotsen van Bentheim.

Bouw- en siersteen
De Vecht diende tot eind 1800 als de belangrijkste transportader tussen Zwolle, Nordhorn en Twente. De kleine schepen – zompen – hadden als platbodems weinig diepgang nodig en dus ook niet veel water. Dat was maar goed ook want in droge tijden was de Vecht nauwelijks bevaarbaar. Het zandsteen was afkomstig uit de steengroeven bij Bentheim, vlak over de grens bij Oldenzaal. Hij is hard, poreus en weersbestendig en als bouw- en siersteen uitermate geschikt. Bouwmeesters, steen- en beeldhouwers wisten en weten deze steensoort te waarderen. In talrijke plaatsen in Nederland zijn historische gebouwen gebouwd met het Bentheimer zandsteen. Het Paleis op de Dam in Amsterdam, de Waag in Deventer, de Plechelmuskerk in Oldenzaal, overal werd gebouwd met zandsteen uit de Duitse grensplaats. Zandsteen werd al vroeg gebruikt voor doopvonten, grafstenen, slijpstenen, molenstenen en later voor bouwornamenten zoals trappen en gevelstenen. Ook werd het gebruikt voor fundamenten van boerderijen en randen van waterputten.

De Vecht
Via de Vecht werden de uit de rotsen gehouwen stenen naar Zwolle geëxporteerd om hier te worden overgeladen op grotere schepen via de Zuiderzee naar het westen. Al sinds de 11e en 12e eeuw wordt er in het graafschap Bentheim zandsteen gedolven. De vorst van Bentheim en Steinfurt bezat in de hoogtijdagen van het graafschap maar liefst 9 steengroeven. De grootste lag tussen Bad Bentheim en Schüttorf. Veel Duitse steenhouwers vestigden zich in Nederland, om daar met hun specialisme aan de vraag van de bouwheren te voldoen. Rondtrekkende steenhouwers gaven de grove blokken zandsteen op de bouwplek hun uiteindelijke vorm. Hier en daar lieten zij hun steenhouwersmerken in de bouwwerken achter.

Ommen
In de hervormde kerk aan de Brugstraat in Ommen is ook Bentheimer zandsteen verwerkt. Bij het Streekmuseum bevindt zich een waterput van Bentheimer zandsteen. Verder is in Ommen het zandstenen alliantie-wapen van Friesendorp-Walraven te vinden. Het betreft een gevelsteen uit een in 1969 afgebroken pand in de Brugstraat. De steen is begin dit jaar teruggeplaatst op de gevel van het appartementencomplex aan de Brugstraat/hoek Burggraven.

Lees verder Bentheimer zandsteen vond als geliefd handelswaar zijn weg via de Vecht →