Vroeger een stadsboerderijtje, later koetshuis, daarna winkel/woonhuis en nu het mooiste woonhuis aan de Bouwstraat.

Bouwstraat 6 en 7, (gemeentelijk monument) in kerstsfeer.

Gemeentelijk monument
Vanwege de feestdagen is het voormalig woon/winkelpand aan de Bouwstraat feestelijk versierd en niet te missen door passsanten. We hebben het over het pand van de familie Bemboom, ooit door de gemeente gerangschikt als gemeentelijke monument.

“Het rustige Ommen, dat alleen op marktdagen een meer dan gewone bedrijvigheid kent, is een oud stadje met een veelbewogen historie.”

1939. Gezicht op Ommen met de op 29 september 1937 officieel in gebruik genomen nieuwe brug over de Vecht

Verkeersbrug
“In de laatste jaren heeft men aan de verbetering van het wegennet groote aandacht besteed, zoodat men ‘zonder schokken’ het landelijk gelegen ‘stedeke’ kan bereiken. Een belangrijke verbetering die kortgeleden tot stand kwam is de nieuwe verkeersbrug over de Vecht, het riviertje door de Romeinen met “Fectio” aangeduid en ook genoemd Fehta (h = ch),waarin de beteekenis van “velieren” en “varen” wordt teruggevonden”, zo valt te lezen in een tijdschrift uit 1939 dat de aandacht op Ommen legt.

Stadsrechten
“Het was in de eerste helft der 13e eeuw dat de Bisschop van Utrecht, begrijpende dat er om de oproerige edelen in bedwang te houden, geen beter middel was, dan den opkomenden derden of burgerstand te begunstigen, het besluit nam het getal steden in het Oversticht te vermeerderen, waartoe hij in 1248 aan Ommen de stadsrechten, een bijzondere privilegie in die dagen, verleende.

Waterputten waren er niet alleen voor het drinkwater, maar dienden bij brand ook als bluswater.

1913. De Brugstraat met de stadspomp aan de noordkant van de Herv. kerk. In 1930 is het pand achter de pomp verbouwd tot winkel met bakkerij voor de familie Hurink.
Zie voor meer afbeeldingen het album “(Stads-) putten en pompen“.

Vrijthof
Op het plein van het Vrijthof houdt een steen met inscriptie een oude brandput uit 1860  in herinnering. Toen in 1985/1986 het Vrijthof opnieuw werd ingericht is deze vroegere brandput gemarkeerd met een granieten deksel van 1 bij 1 meter met daarop de tekst: “Brandput, anno 1860”. Deze ondergrondse brandput kwam tevoorschijn bij de renovatie van de riolering en bestrating op het Vrijthof. Deze put was opgebouwd uit stenen die op elkaar waren gestapeld met een diameter van ca 1,5 meter en liep naar boven toe taps toe en afgedekt met hout en circa tachtig centimeter zand. Om de put niet te beschadigen heeft men deze laten zitten en weer afgedekt. In het kader van de werkzaamheden is toen een granieten steen er bovenop geplaatst om aan te geven dat hier een put onder de grond zit (Het putdeksel is dus in 1986 gemaakt).

Lees verder Van waterput en pomp naar kraan (2) →

Koud- of warmwater; het maakt allemaal niet uit: met een simpele draai vloeit het water rijkelijk uit de kraan. Dat was vroeger niet zo. Dan moest je met een emmer naar een van de stadspompen.

1970. Links de stadspomp aan de Varsenerstraat met rechts Sander Makkinga voor zijn huis (nu Jumbo).
Zie voor meer afbeeldingen het album “(Stads-) putten en pompen“.

Luxe
Het was al een luxe wanneer iemand een pomp in huis had. Om (grond)water uit de pomp te krijgen moest je de zwengel op en neer bewegen. Eeuwenlang waren de Ommenaren voor water aangewezen op gemeenschappelijke waterputten. De putten waren voorzien van een putpaal en een zwengel. Later werd de put deze ingeruild voor een pomp.

Putmeester
De stad was opgedeeld in zogenaamde putwijken. De inwoners van die wijken waren zelf verantwoordelijk voor het onderhoud van de putten met aan het hoofd een putmeester. In Stad-Ommen waren de volgende publieke waterputten. 1. Herv.kerk noordzijde; 2. Herv. kerk zuidzijde; 3. Vrijthof; 4. Bouweinde zuid; 5. Middenstraat; 6. Varsenerstraat; 7. Achterstraat; 8. Markt west; 9. Markt oost; 10. Bouweinde.

Lees verder Van waterput en pomp naar kraan (1) →

Daar waar de rivieren de Vecht en de Regge samenvloeien ligt in het prachtige landschap het vanouds bekende stadje Ommen.

1906. Het (inmiddels gedempte) Ommerkanaal met op de achtergrond de brug (Klumpies brugge) die toegang gaf tot De Rotbrink/Ommerbos (tegenwoordig brandweerkazerne).

Toeristische trekker
Het mooie van Ommen werd al vroeg ontdekt door de nationale padvinderij hetgeen geleid heeft tot der huidige ontwikkeling van het toerisme. Eén/derde van het totale oppervlak van de gemeente Ommen (180 m2) is bedekt met bos en hei. Het uitgebreide gebied rondom Ommen kent een verscheidenheid aan landschappelijk schoon. Weilanden, bossen, heidevelden en zandverstuivingen worden afgewisseld met schilderachtige landgoederen en buurtschappen. Kenners van het Nederlandse natuurschoon beschouwen het Ommer landschap dan ook als het mooiste en veelzijdigste, wat Overijssel te bieden heeft. Het stadje Ommen aan de Vecht is sinds jaar en dag een toeristische trekker van formaat. Iedereen weet waar Ommen ligt. Ommen is gek met al die toeristen. Rondom het stadje liggen prachtige landgoederen met kasteel Eerde, Huize Vilsteren, Huis Archem en aan de rand van Ommen Huize Het Laar. Ommen telt maar liefst vijf molens. In de molen Den Oord is het Streekmuseum gevestigd. Een ander uniek museum is het Nationaal Tinnen Figurenmuseum in het voormalige gemeentehuis aan de Markt.

Doorwaardbare plaats
Oorspronkelijk is Ommen een nederzetting nabij een doorwaadbare plaats in de Vecht. De geschreven geschiedenis is na te gaan tot ongeveer het jaar 1200. De naam “Umme” wordt reeds vermeld in 1133. Het stadsrecht werd in 1248 verleend door Bisschop Otto III. Wie de plattegrond van Ommen bekijkt valt duidelijk de ronde vorm op van het stadje. Vrij nauwkeurig is na te gaan waar de oude stadswallen hebben gelegen en op welke plaatsen de Bruggepoort, de Varsenerpoort en de Arriërpoort hebben gestaan. Buiten Ommen liep de Hessenweg, een eeuwenoude handelsroute, die zijn naam heeft te danken aan de kooplieden uit de Duitse graafschap Hessen. Zij vervoerden met enorme wagens met daarvoor krachtige paarden hun waardevolle goederen door heel Europa. Vrijwel de enige bebouwing langs de Hessenwegweg bestond uit herbergen. Op Ommer grondgebied was De Hongerige Wolf de eerste herberg op de route. Eén van de oudste was herberg De Rooseboomshaar, die op stadsgronden in de Marke Arriën was gelegen. Verder kwam op het kruispunt van de Hessenweg en de weg naar de Ommerschans herberg De Bisschopshaar te staan. Richting Zwolle bevond zich in Varsen nog herberg Het Zwarte Paard. In de jaren 1864-1865 werd een kanaal gegraven van Dedemsvaart naar Ommen. Hierdoor kon de scheepvaart vanwege de lage waterstand in de Vecht vanuit Ommen nu met grotere schepen over het kanaal via Dedemsvaart richting Hasselt naar Zwolle varen. 

Lees verder Ommen wijd en zijd bekend bij toeristen →

Wij wensen iedereen:

Hele fijne

feestdagen

Bestuur en medewerkers Stichting OudOmmen.nl