Met het graven van een kronkelende beek is de natuur in de Eerderhooilanden langs de Regge tussen Ommen en Den Ham sterk verbeterd.  

De Eerderhooilanden met een slingerend beekje.

Fraai beeld
De kaarsrechte Hammerwetering is gedempt en vervangen door een nieuw aangelegde ondiepe natuurlijke waterloop, een slenk. Bij de uitmonding in de Regge is een vistrap gekomen. Dit zorgt ervoor dat vissen heen en weer kunnen zwemmen tussen leefgebied en paaigronden. Slingerend zorgt het beekje dan ook voor een fraai beeld in het cultuurhistorische landschap op landgoed Eerde. Verder is een nieuw wandelpad aangelegd door het gebied als onderdeel van het Reggepad. Bij de graafwerkzaamheden is een bijzondere vondst gedaan: een stenen bijl, waarschijnlijk gebruikt door het trechterbekervolk. De stenen bijl heeft nu een plek gekregen in het kantoor van waterschap Vechtstromen en zal tentoongesteld worden bij Natuurmonumenten en het Historisch Museum Ommen.

Stroomdalgraslanden
De Eerderhooilanden is onderdeel van het Natura 2000 Vecht- en Beneden Reggegebied. Het gebied is ongeveer 60 hectare groot en is grotendeels in eigendom van Natuurmonumenten. De Hammerwetering voldeed niet meer aan de huidige richtlijnen. De provincie Overijssel, Waterschap Vechtstromen en eigenaar Natuurmonumenten hebben de handen ineengeslagen om de oorspronkelijke stroomdalgraslanden te herstellen. De werkzaamheden werden onlangs officieel afgerond.

De Bevert
Op de grens tussen Den Ham en Ommen meandert ook de Bevert eveneens fraai door het landschap. Deze ligt in het verlengde van de Hammerwetering en ontspringt in het gebied ‘Eerder Achterbroek’. Vroeger waren de lage gronden langs de beek erg nat. De naam ‘Achterbroek’ verwijst hierna; broek betekend namelijk moeras. Natuurmonumenten en het Waterschap hebben in 2003/2004 de Bevert een natuurlijke inrichting gegeven. De voorheen rechte Bevert met strakke taluds werd vergraven tot een meanderde beek met zowel flauw aflopende- en steile oevers.

IJzeroer
Toen ook zijn bruine brokken ijzeroer opgegraven. Dit oer is een opeenhoping van ijzerdeeltjes in de grond. Tussen 1870 en 1930 zijn er tienduizenden tonnen van dit ijzeroer afgevoerd naar ijzergieterijen waar het gesmolten werd tot ijzer. Daarnaast werd ijzeroer vroeger gebruikt als bouwmateriaal in funderingen van boerderijen en andere gebouwen zoals kerken. Voorbeelden daarvan zijn de hervormde kerk in Ommen, de Plaskerk in Raalte en ’n Oalen Griezen, de dorpskerk in Hellendoorn.

Deel 1.
Met een klik op deze link is deel 2 te lezen:

Tekst/foto: Harry Woertink