“Ommen ligt aan de Vecht even ten oosten van de plaats waar de Regge in deze rivier uitkomt midden tussen akkers en weilanden.”

2025. De Ziel in de buurtschap Varsen met fietspad en veel Brandrode runderen.
Zomergasten
“Ommen is maar een stil stadje, alleen op de marktdagen (elke dinsdag) is het er levendig, als de boeren uit de omgeving naar ‘stad’ trekken. Druk is het er op de tweede dinsdag in juli als er jaarmarkt is, de ‘Ommer Bissing’. Op die gezellige dinsdagen komen ook heel wat kampeerders en andere zomergasten de drukte nog verhogen. Het zijn er heel wat die in deze buurt hun vakantie komen doorbrengen”, aldus een beschrijving over Ommen uit het jaar 1961.
De Vecht
De Vecht, die ergens in Westfalen ontspringt, komt in de buurt van Gramsbergen ons land binnen en mondt uit in het Zwarte Water. Vooral het gedeelte tussen Mariënberg en Dalfsen is voor ons van belang. De Vecht is allang geen echte rivier meer. Stuwen zorgen ervoor dat het water niet te snel wegstroomt en netjes verdeeld blijft over de gehele lengte. Ook is hij hier en daar recht getrokken. Daardoor zijn er prachtige bochten overgebleven, die langzamerhand dichtgroeien en waar we een rijkdom aan bloemen en vogels aantreffen. Daarom vooral deze dode armen niet vergeten.
Tropisch oerwoud
We kunnen daartoe een fietstochtje maken in de richting Junne-Beerze, naar het oosten dus, daar ergens de fiets achterlaten en te voet verder gaan. Paden zijn er meestal niet, we moeten onze weg zoeken door een ware wildernis, nu eens vlak langs het water, dan weer wat verder er vandaan als de grond al te drassig is. Hier hebben we de kans bijzondere planten te vinden en vogels te bespieden. Ook is het in het geheel niet uitgesloten, dat we een ree te zien krijgen, die hier uit de omringende bossen waar ze lang niet zeldzaam zijn naar toe is gekomen. Soms waant men zich in een tropisch oerwoud, zo dicht is vaak de begroeiing.
Bergen
Op de kaart van deze streek vindt u gemakkelijk deze prachtige stukjes natuur en u kunt aan de hand daarvan op ontdekking uitgaan. Een geheel ander gebied is dat van de verschillende ‘bergen’. Een volksverhaal wil dat er eens een reus was, die zin had de Zuiderzee te dempen. Met een grote zak zand op z’n rug stapte hij over de Vecht. Zijn zak zand stootte ergens tegen aan en begon leeg te lopen. Zó ontstonden de bergen. Ten slotte bemerkte de reus wat er gebeurd was. Toen schudde hij de zak maar helemaal leeg, en zo ontstond de hoogste van alle: de Lemelerberg. De geologen echter zeggen, dat deze heuvels zgn. stuwwallen zijn, dus overblijfselen uit de ijstijd. De gletsjers, die toen ook tot ons land doordrongen, vonden hier op hun weg waarschijnlijk reeds lage heuveltjes uiteen nog vroeger tijd. Deze verhogingen van het terrein werden door het ijs nog verder opgestuwd en door elkaar gegooid. Zo zijn verschillende heuvels in ons land ontstaan. Onze ‘bergen’, de Archemerberg en Lemelerberg, hebben op de hellingen bossen en verder uitgestrekte heidevelden met prachtige jeneverbesstruiken. De toppen bieden een onbeperkt uitzicht over de wijde omgeving. Er zijn vele landgoederen en andere wandelterreinen in de buurt van Ommen; de meeste zijn vrij toegankelijk, andere tegen een geringe vergoeding.
Wandelgebied
Vrije toegang heeft men b.v. in de bossen van Staatsbosbeheer vlak bij Ommen, het Ommerbos in het noorden, het prachtige landgoed ‘Eerde’, met vennetjes en zandverstuivingen tussen de bomen en in het voorjaar de uitbundige bloei van de krentenboompjes. Ook het Eerder Achterbroek is vrij. Dit behoort aan de Vereniging tot behoud van Natuurmonumenten. Men ziet: het is een uitgestrekt wandelgebied, en daar komen dan nog bij de landgoederen bij Beerze en Junne en Het Laar, waarvoor een toegangskaart nodig is.
In de omgeving van Den Ham en Lemele, ten zuiden van Ommen, vinden we nog heel oude, schilderachtige boerderijen, als het ware geheel in het landschap vergroeid, sommige oude schuren nog met een heel eigenaardig vlechtsel van stro in de wanden. Ommen is een heerlijk vakantiegebied, waar men nog op avontuur uit kan gaan en op elke tocht weer nieuwe ontdekkingen doet”. Tot zover een beschrijving uit 1961 over Ommen als vakantieoord.
Tekst en foto: Harry Woertink