Ze zijn vriendinnen voor het leven: Gé Steen (85) uit Ommen en Annette Woltjer (84) uit Lochem.

Annette Vermeulen-Woltjer en Gé Steen 75 jaar vriendinnen ontmoeten elkaar bij hotel De Zon
Zie voor meer afbeeldingen het album “Gé Steen en Annette Woltjer 75 jaar vriendinnen“.

Altijd  een kaartje over en weer, bij verjaardagen, bij ziekte met kerst, bij verhuizing een adreswijziging of zo maar. Ook een telefoontje op z’n tijd. Maar het meest gelukkige moment is elkaar persoonlijk weer te zien bij een kopje koffie, een jaarlijks ritueel. En dat laatste was deze week weer het geval bij hotel De Zon in Ommen. Dit keer ook als viering dat ze dit jaar elkaar 75 jaar lang onafgebroken als vriendinnen kennen.

“We praten elkaar dan bij, halen herinneringen op over vroeger. Maar we hebben het ook over alledaagse zaken hoor”, vertellen beiden met een gezellig kopje koffie voor zich.

Julianaschool

“We kunnen elkaar al vanaf de Julianaschool. Dat contact is altijd gebleven”, vertelt Gé Steen. “Ik herinner me Annette als een meisje dat altijd wat achteraan stond. Dat trok ik mij aan en haalde haar aan, gewoon om haar te laten merken dat zij er ook bij hoorde. We werden daarom elkaars vriendinnetje. Na schooltijd speelden we met elkaar en ik kwam veel bij  haar thuis. Dat was bij dokter Pos aan de Zwolseweg.”

Annette Vermeulen-Woltjer vult aan: “Mijn vader was bij de politie en mijn moeder werkte in het ziekenhuis in Zwolle. Als kind werd ik opgenomen in het gezin van dokter Pos in Ommen. Voor mij was het eerst ook een vreemde omgeving. Ook op de lagere school, maar dankzij Gé kwam daar verandering in. We speelden als hele goede vriendinnen met elkaar”.

Café Steen

Gé Steen (“Als meisje werd ik Geesje genoemd”) vertelt dat ze in haar jonge jaren bij opa en opoe Steen woonde, die een café aan de Markt hadden. Haar ouders zelf woonden aan de Hardenbergerweg. Later werd het café overgenomen door de ouders Steen, terwijl vader Steen ook chauffeur was van een vrachtwagen die vee vervoerde dat op de veemarkt verhandeld werd. “Een hele mooie tijd, maar na vier jaar aan de Markt ging ik toch maar weer terug naar mijn ouders”.

Interesse voor vroeger

Annette Woltjer kan zich café Steen nog goed herinneren. “Was toch daar hé, Gé?” terwijl ze wijst naar de overkant van de Vecht, naast het oude gemeentehuis. Gé knikt instemmend en vertelt verder over de lagere school die begon in de padvindersboerderij en later in een nieuwe schoolgebouw aan de Wethouder Paarhuisstraat. Er komt een foto op tafel uit 1950 van de eerste steenlegging van de nieuwe school waarop alle leerlingen staan van de school. “Kijk daar sta jij en dat ben ik”, zegt Gé, die bijna alle namen van de kinderen die op de foto staan weet op te noemen. “Hoe het komt dat ik zoveel weet van vroeger? Mijn moeder vertelde veel over vroeger. Zo ben ik mij ook gaan interesseren.  Ik ben al sinds de oprichting lid van de fotowerkgroep van de historisch vereniging. Vaak hoor ik dan: “Vraag Gé maar die zal het vast wel weten”, aldus Gé Steen.

Tekst en foto: Harry Woertink