Het is bijna 65 jaar geleden dat de Amrobank zich in Ommen vestigde. Toen nog onder de naam: Amsterdamsche Bank Incasso Bank, tegenwoordig ABN/AMRO, waar de naam van de bank een combinatie vormt van de het samengaan van de Algemene Bank Nederland en de Amsterdam Rotterdam Bank.

Foto: Ted Aarents
De Amsterdamsche Bank Incasso Bank aan de Julianastraat in 1951, met v.l.n.r.: Mw Lubbers – Meijer, Hr B.H. Lubbers, Kennis fam Aarents, Mw A.M. Aarents – Hollebeek, Dominee M.J. Aarents, Ted Aarents, en J. Aarents Sr.

Het is opvallend dat de ABN/AMRO z’n, lange bestaangeschiedenis kent in Ommen. Als gemeente waar de agrariërs in financiële zin in de meerderheid waren met sinds 1906 een Raiffeisenbank en vanaf 1914 een Boerenleenbank lukte het de Amsterdamsche Bank Incasso Bank toch in Ommen voet aan grond te krijgen. Het was bankieren bij de kassier thuis. De notarisklerk Bernhard Hendrikus Gerrit Lubbers begon in 1946 in het statige pand “Piet Hein” aan de Zeesserweg 5 met het bankieren. In het zelfde pand was het mevrouw Lubbers-Meijer die zich ontfermde over zuigelingen en kleuters van het toen daar gevestigde kraamcentrum. Met de uitbreiding van Ommen en de aanleg van de Julianastraat verhuisde de bank in 1950 naar een nieuw bankgebouw met woning en een grote ondergrondse kluis.

De geschiedenis van de bank daar kent helaas ook een zwarte bladzijde. In 1969 wordt de bank overvallen en de kassier vermoord. Een “onguur type” – zoals deze werd betiteld door een bewoner van de Balkerweg, die de man heeft zien vluchten – laat zich insluiten. De volgende morgen, toen de nietsvermoedende heer Boeve, die vanuit kantoor Dedemsvaart in Ommen iemand moest vervangen, het kantoor opende, werd hij geconfronteerd met deze man en is tijdens een worsteling doodgeschoten.

De komst van de Amsterdamsche bank bracht ook nieuwe inwoners naar Ommen: Theodoor Karel Aarents (Ted) herinnert zich nog goed dat hij als 12-jarig jochie met zijn vader naar Ommen kwam om een bezoek te brengen aan het bijkantoor van de Amsterdamsche Bank. “Mijn vader was in Zwolle directeur van de Amsterdamsche Bank Incasso Bank. Met een bepaalde regelmaat, bij voorbaat op een zaterdagmiddag bezocht hij het bijkantoor in Ommen”, aldus Aarents. “Wij hadden al snel in de gaten dat een vrijwel ongerept natuurschoon eindeloos veel mogelijkheden bood tot grote wandelingen. Mijn vader probeerde altijd het zakelijke met het aangename te combineren, en zo gingen wij drieën (vader, moeder en ik met de honden) op menig zaterdag naar Ommen, waar het puur genieten was met wandelingen bij de meertjes, bij de Sahara en niet te vergeten de Lemelerberg. Eind vijftiger jaren beviel het mijn vader zelfs zo goed in Ommen dat hij op een gegeven moment de wens te kennen gaf om na z’n pensionering graag in Ommen te willen wonen”, aldus Aarents.

En zo verhuisde het gezin Aarents in 1962 naar huis “De Streppel“ aan de Stationsweg in Ommen. De jongste zoon Ted woonde toen nog bij z’n ouders en verhuisde mee naar Ommen. Aarents Sr. mocht slechts een jaar genieten van z’n pensioen. Ted die in 1964 trouwde, vroeg later aan de heer Lubbers of het hem wellicht bekend was of er ook ergens een huisje te koop stond. De heer Lubbers kende zoveel mensen, dus het was niet zo verwonderlijk dat hij vrij snel wist dat de oudere mevrouw Beunk aan de Hammerweg 7 op een wachtlijst voor een bejaardencentrum stond. Haar huis werd dus gekocht en nu woont de familie Aarents dus al weer 45 jaar in Ommen.

Bron: Harry Woertink m.m.v. van Ted Aarents – 23 september 2010