OMMEN – Ommen is vanmorgen (11 april) wakker geluid met de klokken van de vier Ommer kerken. Tussen zes en kwart over zes werd hiermee aangegeven dat het 75 jaar geleden is dat Ommen werd bevrijd van de Duitse bezetting.

Ommen – Zaterdag 11 april is het 75 jaar geleden dat Ommen van de Duitse bezetter is bevrijd. Dat willen we ondanks de huidige situatie in de wereld niet ongemerkt voorbij laten gaan.

Een klein groepje Ommenaren had zich voor dit ceremonieel verzameld bij de Hervormde kerk aan de Brugstraat. Hier werd na het luiden van de klokken het Wilhelmus gezongen. Vervolgens ook werd de Nederlandse driekleur uitgestoken in de toren van de kerk. Voor wie voor dag en dauw was opgestaan was er een reep chocola met daarop het logo van de Canadese vlag. Enkele bewoners in de Brugstraat trakteerde de groep vroeger vogels op koffie.

Voor Ommen is 11 april de Bevrijdingsdag. The Black Watch van de XII Manitoba Dragoons, onderdeel van het Canadese leger, bevrijdde Ommen 75 jaar geleden in de vroege ochtend. De Stichting Ommen 75 jaar Vrijheid had voor 11 april een omvangrijk programma in elkaar gezet met onder andere een historische tocht van oude legervoertuigen. Alle onderdelen moesten geschrapt worden vanwege de caronacrisis. Het Streekmuseum en het Fietsmuseum – die 11 april de opening hadden gepland van hun themaexpositie “Ommen 75 jaar Vrijheid” – moeten de deuren voorlopig dicht houden.

Klokken
Het luiden van de kerkklokken in Ommen is een ritueel dat om de vijf jaar wordt gehouden. Overigens de grote koperen klokken in de Hervormde kerk hebben niet zelf de bevrijding van Ommen in 1945 in kunnen luiden. Ze werden namelijk op 16 en 17 april 1943 uit het klokkenhuis weggehaald om in Duitsland te worden gesmolten voor de wapenindustrie. Zover is het echter niet gekomen, want in november 1945 kwam het bericht dat de klokken uit Ommen terug zijn gevonden in Hamburg. Op 12 maart 1946 werden de klokken weer terug geplaatst. Dat gold helaas niet voor de klok uit de Gereformeerde Kerk en de kerkklokken uit Beerzerveld en Vilsteren, die zijn nooit weer terug gekomen en zijn later vervangen voor nieuwe exemplaren.

Bron: Harry Woertink – 11 april 2020