Ieder jaar wordt rond 27 januari stilgestaan bij de slachtoffers van de Holocaust.
Evalien de Levie
Zie voor meer afbeeldingen van Joodse families in Ommen het album “Joodse families”.
Op 27 januari 2020 is het 75 jaar geleden dat concentratie- en vernietigingskamp Auschwitz, hét internationale symbool van de Holocaust, werd bevrijd. Op 1 november 2005 riep Kofi Annan, toenmalig secretaris-generaal van de Verenigde Naties, de bevrijdingsdatum van Auschwitz, 27 januari 1945, uit tot een dag van herdenking: The Holocaust Memorial Day. Wereldwijd worden de slachtoffers herdacht van de Holocaust en van andere genocides. Auschwitz is uitgegroeid tot universeel symbool voor de massavernietiging van onschuldige burgers. Rondom deze dag worden in Nederland door vele organisaties activiteiten georganiseerd.
Auschwitz
Auschwitz is een van de meest beruchte concentratiekampen uit de Tweede Wereldoorlog. Naar schatting zijn hier anderhalf miljoen mensen vermoord, daarvan waren 1,1 miljoen Joden. Vanuit Nederland werden meer dan 60.000 Joden, 245 Sinti en Roma, enkele tientallen verzetsstrijders en Jehova getuigen naar Auschwitz gedeporteerd. Minder dan 900 van deze mensen overleefden Auschwitz-Birkenau. Op 3 oktober 1942 begon de deportatie ook voor de 27 Ommer Joodse stadgenoten. Die dag werden er eveneens 96 Joodse mannen uit werkkamp Arriën op de trein gezet.
Gedicht over Lien de Levie
Jannes Kuik maakte in 2012 een gedicht over Evalien (Lien) de Levie uit Ommen, één van de vermoorde kinderen in Auschwitz. Het joodse meisje bereikte slechts de leeftijd van 10 jaar.
Evalien de Levie
Kleine Evalien de Levie wilde
zo graag nog spelen,
spelen zoals een kind dat moet,
een speelbal werd je,
een speelbal van de haat,
verstrengeld met bevelen.
Nooit zou jij meer spelen,
in een Ommer straat.
Die oktoberdag werd je
opgepakt, weggevoerd.
De schurken lachten en ze schampten,
heulend met het verraad.
Een kinderstem werd dichtgesnoerd,
de lach van Evalien zou nooit,
meer klinken in een Ommer straat.
Een kille klik, donker was de wagon,
aan het eind van de reis, stonden daar de beulen,
glimmend hun laarzen,
de eenheid stond paraat.
Nooit heb jij begrepen, het waarom
dat je niet meer mocht spelen,
ín een Ommer straat.
ln radeloze kinderogen was,
de lach verdwenen voor verdriet,
nooit mogen we begrijpen, dat een
mens zo ver kon zinken,
dat het zelfs geen kind ontziet,
Jouw vrijheid was voorgoed,
verdwenen in gevlochten prikkeldraad.
Nooit zou Evelien meer
hinkelen in een Ommer straat.
Nee, Evalien was niet alleen
op het netvlies staan ze,
Ommenaren schuifelend naar de dood.
Ogen zonder glans,
hun geweten trof geen blaam,
wanhopig het gelaat,
niets misdaan, ze waren jood.
Nooit zou kleine Evalien,
weer zingen in een Ommer straat.
Johannes Kuik
Zie voor meer informatie over de Holocaust Memory Day in Ommen: Ommen herdenkt Joodse oorlogsslachtoffers met stille omgang op 27 januari Holocaust Memorial Day
Bron: Harry Woertink – 25 januari 2020
OudOmmen.nl 